သူငယ္ခ်င္းေလးေရ
ရွင္းျပဖို. ႀကိဳးစားရင္း
မင္းကိုငါ စြန္.ခြာခဲ့တာပါ
လွ်င္သူ သာသူစား ဆိုၿပီး
ေမတၱာကို က်ားထိုးခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။
ယံုခ်င္မွယံုပါ
မာန ဆိုတဲ့ တရားက
နားလည္မွဳကို ကန္.သတ္တယ္
ျဖစ္တတ္ ပ်က္တတ္တဲ့တရားကို
ငါဘယ္လိုရွင္းနိုင္မွာလဲ။
တကယ္တမ္းဆိုရင္
ႏြံအရင္နစ္သူက ငါပါ
ကူပါကယ္ပါ ငါဖမ္းဆြဲရင္း
ႏြံထဲကို မင္လည္းက်ခဲ့ပါသလား။
တစ္က ျပန္စလို. မရေအာင္
ေနာက္က်ခဲ့ပါၿပီ
ဒီလို ျဖစ္ခဲ့မယ္ ပ်က္ခဲ့မယ္
ဘယ္သူ ဘယ္လိုေတြးတတ္ခဲ့မွာလဲ။
ရိုးသားတဲ့သူငယ္ခ်င္းအသိ
ငါ့မွာတကယ္ရိွဘူးပါတယ္
ကြယ္ေပ်ာက္မွာ မဟုတ္တဲ့ အမွန္တရား
မင္း နားပိတ္ၿပီး ျငင္းခ်င္ျငင္းပါ။
ေအးျမသန္.ရွင္းျခင္းနဲ.
မင္းနဲ.ငါ ခင္တြယ္ျခင္းအရိပ္
အတိတ္မွာေနရာတက်
တည္ၿငိမ္စြာက်န္ခဲ့ရၿပီဆိုတာကို
မင္း….. ဖယ္ရွားလိုပါသလား။
ေၾသာ္……
ဒါေတြေျပာခ်င္တဲ့စိတ္ဟာ
အတိတ္မွာ လွမ္းျမင္တဲ့
သံေယာဇဥ္ကို လွဳပ္နွိဳး
အရင္ဘ၀ကို ေမွ်ာ္ကိုးလို.ေတာ့မဟုတ္ဘူး။
တစ္စံုတစ္ခုေသာ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္
ေျပာင္းသြားနိုင္တဲ့ ခင္မင္ျခင္းကို
မင္းသိသလို ငါသိတယ္
ဖယ္ရွားလို.မရတဲ့ အတိတ္
အရိပ္လိုပဲ ရိွပါေစေတာ့။
ရိုးသားျခင္း ဆိုတဲ့စိတ္
တိတ္ဆိတ္စြာေျပာင္းလဲျခင္းကို
မင္းႀကံဳဘူးပါသလား
စကားမဲ့စြာ မေနာဓာတ္နဲ.
ထင္ဟပ္ၿပီးနားလည္ပါသလား။
စကားလံုးတို.ရဲ. အနက္က
ၿငိမ္သက္စြာမေနအပ္လို.လား
ရွဳတတ္ျမင္တတ္တဲ့ ေထာင့္ကိုလိုက္လို.
စိတ္ႀကိဳက္ အဓိပၸါယ္ ထြက္ၾကရဲ.။
အဓိပၸါယ္တင္ ယဥ္ရထားျဖစ္တဲ့
ငါ့ရဲ.စကားေတြလည္း
ဘယ္ေနရာ မွားခဲ့ၿပီလဲ
ရင္ထဲမွာ….. သူငယ္ခ်င္းရယ္………
သစ္ေစ့ေလး အပင္ေပါက္ခ်င္တယ္ဆို
အေစ့ခြံ အရင္ပ်က္စီးရသလို
ၿမိဳသိပ္မရတဲ့ တစ္စံုတစ္ရာကို အေၾကာင္းျပဳ
နင္နဲ့ငါ ခင္မင္မွဳဟာ
တစ္ခုခု လြဲေခ်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။
တိတ္တိတ္ေလးေမ်ာ္ကိုး
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပ်ိဳးခဲ့တဲ့
ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳး သစ္တစ္ပင္ကို
နင္ဘယ္လို သေဘာထားမွာလဲ
အေတြးထဲမွာပဲ ေမးမိတယ္။
ေျပာၾကစတမ္းဆိုရင္
နင္မျမင္ေပမယ့္
ရိွတဲ့အရာဟာ ရိွခဲ့တယ္
ပ်က္တဲ့အရာဟာ ပ်က္ခဲ့တယ္
တကယ္ေတာ့ အမွန္တရားဟာ
ဖယ္ရွားလို.မရဘူးကြယ္။
နင္မသိရေပမယ့္
က်ခဲ့တဲ့ သိကၡာနဲ.
လိပ္ျပာက နာခ်င္ပါတယ္
သူငယ္ခ်င္းရယ္
ငါဘယ္လိုမွ အျပစ္မျမင္တတ္ဘူး။
ရူးမိုက္ျခင္းက အမွားဆိုရင္
အဲဒီ အမွားကိုေပြ.ဖက္
တနင့္တပိုး အိပ္မက္ေနဦးမယ္
ဘယ္သူမွ ေျခာက္ျပစ္မကင္းပါဘူး။
နင္ေတြးနိုင္တတ္ခဲ့ရင္
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ကာလမ်ားက
စကားေတြကို သံုးသပ္ၾကည့္ပါ
ငါဘယ္လို ျဖစ္ခဲ့သလဲ
ျမင္ရဲရင္ ျမင္လို.ရပါတယ္။
တို.ၾကားက ခင္မင္မွဳကိုလည္း
ေကာင္းကင္ထဲက တိမ္ေတြလို
အမွန္တကယ္ဆိုေပမယ့္
ဘယ္လိုမွ ဖမ္းကိုင္လို.မရပါဘူး။
စကားတစ္ခြန္းနဲ.ေတာင္
ငါမခ်ည္ေနွာင္ခဲ့တာဟာ
ငါေပးခ်င္တဲ့လြတ္လပ္ျခင္း
မင္း ရေစခ်င္တာပါ
အထင္မလြဲပါနဲ.။
တစ္ေယာက္ ကိုတစ္ေယာက္က
အသံုးခ်ဖို. မလိုသလို
ေပးဆပ္ဖို.လည္းမလိုပါဘူး
ရူးခဲ့မိုက္ခဲ့မိရင္
ဒီျဖစ္စဥ္မွာ…သူ “တရားခံ”
ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ လက္ညိွဳးထိုးၿပီး
အၿငိဳးႀကီးႀကီးေျပာလိုက္တာပါ
ဟုတ္ပါတယ္…ငါက
တစ္ခဏနဲ. တစ္ဘ၀ကို
ေနာင္တမဲ့စြာ လဲခဲ့သူပါ။
သူငယ္ခ်င္းျဖစ္စဥ္မွာ
တစ္သက္စာေနခ်င္လည္း
အရင္လို မဟုတ္ေတာ့တဲ့ အတြင္းစိတ္
ဘယ္သူေလွာင္ပိတ္ထားခ်င္မွာလဲ။
ေျပာင္းလဲလို.ရတဲ့ ခင္မင္ခြင့္ကို
နင့္လက္ကို ငါအပ္ပါတယ္
ဖယ္ခ်င္ဖယ္ ဖ်က္ခ်င္ဖ်က္
နင္ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ပါ။
ရိုးသားမွဳ ဆိုတဲ့ သေဘာဓာတ္
အေရာင္ေျပာင္းတတ္တာေတြ.ဘူးရဲ.
မေျပာင္းလဲခဲ့ရင္လည္း အျပစ္မရိွ
ကိုယ့္အျဖစ္ ကိုယ္သာသိတယ္။
ျဖဴစင္ျခင္း ဆိုတာထက္
မွန္ကန္ျခင္းကို ပိုနွစ္သက္ခဲ့တာပါ
တကယ့္တကယ္တမ္းမွာ
ဘယ္အရာမွ မတည္ၿမဲပါဘူး။
ပြင့္ေနတဲ့ တံခါးတစ္ခ်ပ္
သိခ်င္တိုင္း မ၀င္အပ္လို.
ရပ္တန္.ၿပီး ေခၚမိတာပါ
ဘာမွေတာ့ မဟုတ္ဘူးကြယ္။
ငါနင့္ကို တစ္ဖက္သတ္
မေျပာအပ္တာေတြ ေျပာမိသလား
အျပစ္ရိွသူကငါပါ
ငါလည္းသိ နင္လည္းသိ
ယဥ္ေက်းမွဳမရိွတာ ငါေလ။
ေစာ္ကား သိကၡာခ်လိုစိတ္
ငါ့မွာ အရိပ္ေတာင္ မရိွပါဘူး
အဦးဆံုးေျပာခဲ့သလို
စကားကို မေျပာတတ္တာပါ။
အကိ်ဳးတရားတစ္ခုဟာ
အေၾကာင္းတရားမ်ားစြာေၾကာင့္လည္း
ေျပာင္းလြဲတတ္ မွားတတ္ပါရဲ.
မင္းနဲ.ငါနဲ. နွစ္ဦးၾကားမွာ
ဘာမွားခဲ့သလဲကြယ္။
သူငယ္ခ်င္းေလးရယ္
မင္းနဲ.ငါဟာ
ရန္ဘက္မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး
တိုက္ပြဲတစ္ခုလိုမ်ိဳး
ငါ့ကို ေခ်ာင္ပိတ္မသတ္ပါနဲ.ကြယ္။
နင္ရိွရာကိုငါ
မလာ၀ံ့ခဲ့ပါ
တခါတခါ ျမင္လိုစိတ္ကို
ရူးမတတ္ ၿမိဳသိပ္ခဲ့ပါတယ္။
ဘယ္သူမွ မတားေပမယ့္
ငါ့စိတ္ငါ စည္းျခားလိုက္တယ္
အခိုက္အတန္.မ်ားစြာကိုလည္း
အိပ္မက္ထဲ ပို.လိုက္တယ္။
အတြင္းစိတ္ကို ထိန္းသိမ္း
ႀကိဳးစားၿပီး စိမ္းခဲ့တယ္
လြယ္ေတာ့မလြယ္ကူခဲ့ပါ
ငါသိပ္ကို နာက်င္ခဲ့ပါရဲ.။
စိတ္ကူးနဲ. ေရွာင္ပုန္းၿပီး
စိတ္ကူးနဲ.ရံွဴးခဲ့တယ္
တကယ္တမ္းဆံုးရွံဴးျခင္းကို
ငါဘယ္လို ရင္ဆိုင္မွာလဲ။
ေရွ.ကိုမတက္သလို
ေနာက္ဖက္ကိုမလွည့္
ေခါက္ခဲ့တဲ့ တံခါးေရွ.မွာ
ငါ…ရပ္ေနေသးတယ္။
မဖိတ္ေခၚပဲနဲ.
ငါ မ၀င္ရဲခဲ့ပါဘူး
စိတ္ကူးေတြ တေပြ.တပိုက္ရိွတိုင္း
ငါမိုက္ဖို.သင့္ရဲ.လား။
ပတ္၀န္းက်င္ တိုင္းတာတဲ့စံ
ေပတံေတြနဲ. မကိုက္ညီလို.
ငါမိုက္တယ္ ေျပာခ်င္ေျပာပါ
ရင္ေရာေက်ာေရာ စည္းခံပါ့မယ္။
တစ္ေနရာထဲကရပ္ၾကည့္
တစ္ခုထဲ သိတဲ့အသိ
နင့္မွာ မရိွေစခ်င္ပါ
မာန၊ေဒါသ ပိတ္ဖံုးတဲ့
မ်က္လံုးတို.နဲ. ၾကည့္ရင္
အမွန္ကို ျမင္ပါ့မလား။
ျဖစ္သင့္လား ျဖစ္ထိုက္လား
တရားေတြ အခါခါေမးလည္း
အေတြးထဲမွာ မွဳန္မိွဳင္း
ပိုင္းျဖတ္ မေ၀ဖန္တတ္ခဲ့ဘူး။
မထူးျခားတဲ့နိမိတ္ပံု
နင္ငါ့လို ႀကံဳရင္
နင္ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္မွာလဲ
ရဲရဲေျဖၾကည့္စမ္းပါ။
နင့္ဆီမွာ
ျဖဴစင္ခြင့္ ရိွပါေသးတယ္
ဖယ္ရွားခြင့္ ျပင္ဆင္ခြင့္
နင္သင့္ရာ ဆံုးျဖတ္နိုင္တယ္။
ငါဆိုတဲ့ ေဟာဒီေကာင္ကေတာ့
မေရွာင္နိုင္တဲ့ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းနဲ.
ရိုးသားစြာရစ္ပတ္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တုတ္ေနွာင္တတ္ခဲ့ၿပီ
မျဖည္ခ်င္ မျဖည္သင့္
နင့္လက္ကို ႀကိဳးစေပးပါတယ္။
ေၾသာ္……
ရင္ဘတ္ထဲက တရားက
စကားေတြကၽြံခဲ့ၿပီပဲ
တြင္းထဲကေျမြလို
ျပန္ေကြ.ဖို.ဆိုတာ
မလြယ္ေတာ့ပါဘူး။
သက္တံ့ျဖစ္စဥ္လိုေပါ့ေလ
ေနျခည္နဲ. မိုးျမဴမွဳန္
ခဏဆံုခိုက္ ေပၚထြက္ခဲ့
အိပ္မက္ကမာၻထဲက ခင္မင္မွဳ
အခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာ့……..
ရင္ထဲက ျဖဴစင္ျခင္းတရားကို
အျခားတစ္ခု အစားမထိုးခဲ့ပါ
ရိွေနတဲ့ ျဖဴစင္မွဳအျပင္
ေနာက္တစ္ခုယွဥ္ၿပီး ျဖစ္ထြန္းခဲ့တာ။
အခန္းတစ္ခုလံုးလံုေအာင္ပိတ္
တိတ္ဆိတ္စြာေနဘူးပါတယ္
ကြယ္၀ွက္မရတဲ့စိတ္အစဥ္ကို
မျမင္ပါေစနဲ. ဆုေတာင္းဘူးတယ္။
နင္နဲ.ငါ ႀကံဳဆံုေတြ.တိုင္း
နွဳတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ့လို.
ႀကိဳးစားေမ့ခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြ
အခုေနအခါမွေျပာျပလည္း
စကားပဲ အဖတ္တင္ေတာ့မယ္။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တရားျပ
နားခ်ဖို. ႀကိဳးစားရင္း
မင္းမသိတဲ့ အမွားေတြ
ခြဲျခားမရေအာင္ ေ၀ခဲ့တယ္။
ဘ၀ရဲ. အခိုက္အတန္.တို.က
ဘယ္ေတာ့မွ အကန္.လိုက္မရိွခဲ့
နံရံနဲ. ပိုင္းျဖတ္
သတ္သတ္စီ ထည့္မထားပါဘူး။
ေရာယွက္ရွဳပ္ေထြးတဲ့
အေတြးတို.ရဲ.ျဖစ္စဥ္တိုင္းမွာ
ရိုးသားျခင္း ဘယ္ေလာက္လို. ပိုင္းျခားျပ
ခင္မင္ျခင္း ဘယ္မွ်လို. ပိုင္းျခားျပ
ျဖဴစင္ျခင္း ဘယ္သို. လို. ပိုင္းျခားျပ
ဘယ္ေတာ့မွ မရဘူး။
နင္နဲ.ငါ့ရဲ. အခင္အမင္
ဘယ္ေလာက္ျဖဴစင္တယ္ေျပာေျပာ
တရံေရာ ကာလမ်ားမွာ
အျခား တပါးေသာအေတြး
ေသးေသးမႊားမႊားေလးေတာင္
နင္ မေတြးခဲ့ဘူး ဖူးလား။
အခ်ိန္ကာလ တို.ရဲ.အကိ်ဳး
တိုးတက္မွဳဆိုတာ ရိွတယ္
ဘယ္သူမွ ပုန္းမရခဲ့ပါ
ဘ၀ရဲ. စကၠန္.တိုင္းမွာ
အရာမွားစြာ ျပည့္လွ်ံလာေနတယ္။
သစ္တစ္ပင္ရဲ. ရွင္သန္မွဳသေဘာ
မသီး မပြင့္နဲ.ေျပာမွာလား
စဥ္းစားပါကြယ္
ဘယ္လို ျဒပ္မဲ့တရားကမွ
သူ.ကိုတားလို.မရပါဘူး။
အရိပ္ေန အခက္မခ်ိဳးခဲ့ပါဘူး
ႏူးညံ့တဲ့ သိမ္ေမြ.မွဳကို
တစ္ခုခု မျဖစ္ေစခ်င္ပါ
ၾကာျမင့္ခဲ့တဲ့ ငါ့စိတ္ထား
စကားအျဖစ္ ေျပာခဲ့တာပါ။
မူလမသိတဲ့ ေျပာင္းလဲျခင္းေၾကာင့္
မင္းအျပစ္တင္ရင္လည္း
ဘယ္အထဲမွာ သြားျပင္ဆင္မလဲ
ဘယ္ေနရာက “စ” လြဲသလဲ
ငါလည္းမသိပါဘူး။
ခင္မင္မွဳဟာ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုပါ
ေရတံခြန္လို စီးဆင္းမွဳေလ
ေရမရိွရင္မရွင္သန္ဘူး။
ေရတံခြန္ကို ေထာက္ပံ့ထားတဲ့
ေအာက္ခံေက်ာက္သား ပကတိ
အဲဒါအမွန္တကယ္ရိွတယ္
မင္းသိတဲ့ ေရတံခြန္ ေရပန္းလို
မလွပပဲ ၾကမ္းတမ္းမယ္
ဘယ္အခါမွ ေပ်ာက္ကြယ္မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
မင္းရင္ထဲက ခင္မင္မွဳ
သူ.အတိုင္းထားလိုက္ပါ
ငါေျပာတဲ့ စကားေတြကိုလည္း
ရင္ထဲမွာ သိမ္းခ်င္သိမ္း
မသိမ္းခ်င္ေမ့လိုက္ပါ။
ငါကေတာ့
ေၾကာင္းက်ိဳးမဲ့ အျမင္ေတြကို
မျပင္ဆင္ေတာ့ပါဘူး
ရူးတယ္ပဲေျပာေျပာေလ
အကၡရာမဲ့စြာ ငါ ေၾကြမယ္။
သူငယ္ခ်င္းေလးရယ္
တကယ္ေတာ့ မင္းဘက္မွာ
ဘာတစ္ခုမွ မမွားခဲ့ပါဘူး
အဦးဆံုးေျပာင္းလဲခဲ့တာ
ငါပါ………
အခုေတာ့
ကာလမ်ားစြာ ရင္ထဲထည့္
ငါေျခစံု ရပ္ေနခဲ့တယ္
နင္ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္မွာလဲ
လြဲေခ်ာ္ေနတဲ့ တံခါးတစ္ခ်ပ္
တို.
ၾကား
မွာ
ကန္.
သတ္
လို. ။ ။
No comments:
Post a Comment