သစၥာ

အရွံဳး

ေနာက္က်ျခင္း

၀ိုင္

စီအိုပီဒီ

နတ္ရူးဗံုအကြဲတစ္လံုးနဲ.တေစၦ

အေမ့ရင္ထဲမွာေနတယ္။


သူကလူရိုင္း

တစ္ညလံုး တစ္ညလံုး

တအုန္းအုန္းတဒိုင္းဒိုင္းနဲ.

ညႊတ္ကိုင္းေနရတဲ့ အေမ့ရင္ဘတ္ကို

တရစပ္တီးခတ္တယ္။


လည္ေခ်ာင္းေတြ ရင္ဘတ္ေတြနဲ.

ခုတ္ေမာင္းတဲ့ စက္တစ္လံုးလို

တဂ်ဳံးဂ်ံဳးေမာင္းနွင္ခဲ့ညတိုင္း

အနိွဳင္းအဆမဲ့နာက်င္

ေခ်ာင္းဆိုးေနတာ

ကၽြန္ေတာ္သာျဖစ္ခ်င္တယ္။


မာယာသိပ္မ်ားတဲ့စစ္နတ္ဘီလူး

ငါ့အေမကိုမွ၀င္ပူးကပ္

အစိမ္းေႁခြလိုက္ အမွည့္ေႁခြလိုက္နဲ.

သူ.စိတ္ႀကိဳက္ အေသသတ္တယ္။


ေခ်ာင္းကြဲဆိုးသံတစ္ခုနဲ.တစ္ခုအၾကား

အသက္ရွဴဖို.နားပါဦးအေမ

ကၽြန္ေတာ္ေလ

လက္ပိုက္ၾကည့္ေနရသလိုပဲ

ရင္ထဲမွာမခ်ိဘူး။


ကၽြန္ေတာ္ပါးအပ္ခဲ့တဲ့ရင္ခြင္

ကၽြန္ေတာ္နားၾကပ္မတင္ရဲဘူး

ရူးသြပ္ခမန္းအံကိုႀကိတ္

အေမ့ကြယ္ရာမွ

တိတ္တိတ္မ်က္ရည္က်မယ္။


ကၽြန္ေတာ္နိုးမွာစိုးလို.

ေခ်ာင္းကိုက်ိတ္က်ိတ္ဆိုးေနသလားအေမ

မ်က္၀န္းေတြ တင္းေအာင္ပိတ္တဲ့ၾကားက

ပါးျပင္မွာပူေႏြးသြားတယ္။


အေမ

အရံွဳးမေပးလိုက္ပါနဲ.အေမ

ငိုက္နာညွိဳးေသြ.ေနတဲ့အေမ့တစ္ဘ၀လံုးကို

ကၽြန္ေတာ္ေက်းဇူးဆပ္ဖို.ခ်န္ထားပါဦးအေမ။


ထင္းျပာ မီးခိုးျပာေတြတေဖြးေဖြးနဲ.

ခ်က္ျပဳတ္ေနခဲ့တဲ့အေမ

အေမ့ရဲ.အၾကင္နာ အနစ္နာ

အေမ့ဆီကိုျပန္လာခဲ့တာ

“အဆုတ္နာ”တဲ့လားအေမ။


ဘီလူးနွစ္ၾကမ္း သံုးဆယ္ေလးဆယ္

ငါ့အေမကိုျခယ္လွယ္ခဲ့ၾက

ပိန္ပါးျဖဴေဖ်ာ့တစ္ဘ၀လံုး

သားသမီးေတြအတြက္ ဆံုးရံွဳးေပးရင္း

ဖေရာင္းအိုတစ္တိုင္လို

မနိုင့္တနိုင္ လင္းခဲ့သူ။


ေက်ာက္သားေက်ာက္ဖ်ာမွာ

ပန္းပင္ေတြေပါက္လာေအာင္စိုက္ပ်ိဳး

အဲဒီလို ဥယ်ာဥ္မွဴးမ်ိဳး

အံ့ၾသတႀကီးနဲ

မီးေတာက္မတတ္ ငါရိုက်ိဳးတယ္။


ေလာကဓံနဲ. အလခ်ိန္ကာလၾကား

ငါတို.တေတြ လူလားေျမာက္ခ်ိန္မွာ

ယိုင္ရြဲ.ခ်ိနဲ.ေနတဲ့ အေမ.အိမ္ေလ

ေျမာက္ျပန္ေလ တေက်ာ့ၿပီးတေက်ာ့ရစ္ေခြခဲ့

အျဖစ္ေတြပ်က္ခ်ိန္ေပပဲ။


စကားလွလွဆိုဖူးသူမ်ား

အေမ့ကိုေႏြမွာခ်န္ထားခဲ့ၾက

အမ်ားသူငါလို ဘ၀ေနအိုခ်ိန္

အေမ့ဆီမီးက ပိုမိွန္တယ္။


ျပန္မလာတတ္သူတို.

ကိုယ့္လမ္းကိုယ္ေလ်ွာက္ၾကပါ

တခါတရံအေတြးစိမ္းေတြနဲ.

တစ္ခ်က္ေလာက္ျပန္ယိမ္းၾကည့္ရင္

ငါတို.အေမရဲ.ရင္ခြင္

ဟိုတစ္ခ်ိန္ကပမာ

ေမတၱာေတြလဲ့လဲ့စင္ေနေသးတာ

ျမင္တတ္ရင္ျမင္လို.ရပါတယ္။


ေသးသြယ္ရွဳံ.တြေနတဲ့ လက္ေမာင္းအိုေတြၾကားထဲက

ဘယ္လိုအားအင္မ်ိဳးေတြက

တို.ဘ၀ကို ျဖဴစင္ေအာင္ေလွ်ာ္ဖြပ္ခဲ့ပါသလဲ

ခြဲခြာတတ္သူမ်ားေရ

ေန၀င္ညနက္ခ်ိန္ဆို

အေမအိုေခ်ာင္းဆိုးသံ….ျပန္……ၾကားနိုင္ပါေစ။


အဆင္ေျပေနသူေတြကို

အေနမတတ္အစားမတတ္မွာ အေမစိုးသတဲ့

ေမ့ရက္လို.ေမ့ခဲ့သူေတြကို

အေမကေန.စဥ္သတိရေနသတဲ့

အဲဒီ….ခ်ိနဲ.နဲျမစ္တစ္စင္းကို

ျမင္ေနရတာ

ရင္နာေလျခင္းအေမရယ္။


ဘယ္လိုသားသမီးမ်ိဳးနဲ.

ဘယ္လိုအေမမိ်ဳးလဲ

ရင္အကြဲခံခ်စ္တဲ့အေမရယ္

တကယ္…..မတန္ဘူး။


အေမေရ

အဲဒီလိုလူစားေတြထဲမွာ

ကၽြန္ေတာ္လဲပါခဲ့ပါၿပီ

ၾကည္နူးဖြယ္တစ္ခဏေတြနဲ.

တစ္ဘ၀လံုးကိုလဲခဲ့မိ

ကၽြန္ေတာ္မလိမၼာတာ

ကၽြန္ေတာ္သာ သိတယ္အေမ။


အရွဳးေတြႏြယ္လိုငင္ၿငိ

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ဘာေကာင္မွန္းမသိတဲ့ကၽြန္ေတာ္

အေမ့ကိုသာေအာ္ေခၚလိုက္ခ်င္

အေမ့ရင္မွာေျပးပုန္း

ကၽြန္ေတာ့သေဘာက

ေလာကဓံကိုအေမန.ဲပဲရုန္းခ်င္တယ္။


အနွစ္သံုးဆယ္ေလးဆယ္လံုးလံုး

အေမ့ဘ၀ကို တစ္ခါမွမမုန္းခဲ့ဘူးဖူးလား

ဆူးၾကားမွာ ပြင့္ကားလာတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခု

ဘယ္သူအတြက္ မားမားမတ္မတ္

ေျမက်န္ေတာင္တစ္လံုးလို

အေမအိုရပ္တည္ခဲ့ပါသလဲ။


ေပးဆပ္တတ္သူတို.နိဂံုး

ဒီလိုပဲအဆံုးသတ္မွာလား

ထားရိွခဲ့တဲ့ေမတၱာေတြ

ဘယ္သူေတြသတိရေနမွာလဲ။


အညတရ မ်ိဳးေစ့ေလးက

သစ္ေတာႀကီးတစ္ခုလံုးကို ေပးခဲ့ၿပီ

ေတြးတတ္ရင္ေတြးၾကည့္ပါ

တစ္ကမာၻလံုးကအေမေတြကို….ငါ

ျမတ္နိုးဦးညႊတ္လိုက္ပါတယ္။


ေနာက္ထပ္အနွစ္ေလးဆယ္ငါးဆယ္

ဘယ္သူမွသတိမရေတာ့မယ့္အေမ

ေျခရာတစ္ခုထက္ပိုတဲ့ကမၺည္းမ်ိဳး

ကၽြန္ေတာ့္ ရင္ဘတ္မွာထိုးပါရေစ။


လက္ဖ်ားကေသြးစိမ္းထြက္ေအာင္

အေမ့အိပ္မက္ကို ဆက္ပ်ိဳးမယ္

တကယ္ဆိုရင္

မိခင္ျဖစ္ခြင့္ရိွတဲ့သဘာ၀ေၾကာင့္

မိန္းမေတြကို ဦးခိုက္လို.ရခဲ့ၿပီ။


ေခ်ာင္းဆိုးသံကေပးတဲ့တရားကို

ၾကားတတ္ေအာင္ၾကားရဦးမယ္

ဖယ္ရွားလို.မရတဲ့ သခၤါရအစား

တစ္ခဏထက္ပိုတဲ့ နိစၥတရား

ျမင္တတ္ေအာင္ႀကိဳးစားရမယ္။


အေမသင္ၾကားေပးတဲ့ ေမတၱာတရား

ထားတတ္ေအာင္ႀကိဳးစားရင္း

လင္းပြင့္လာတဲ့ေကာင္းကင္မွာ

အေမ့ကိုျမင္ေနမယ္။


အေမရယ္

ဘယ္ေရာဂါရဲ.အဆံုးအျဖတ္ကမွ

အေမ့ကိုအေသမသတ္နိုင္ေတာ့ဘူး

ရင္ခြင္ရဲ.အဦးဆံုးမွာ

အလွဆံုး အက်န္းမာဆံုးအေမ

ကမာၻခ်ဥ္းေအာင္ ေနခဲ့ၿပီ။


မ်က္ရည္ေတြစို၀င္းလဲ့ျပာ

ရင္ထဲကအနာကိုႀကိတ္မိွတ္ၿမိဳရ

ေျဖသိမ့္စရာနဲ.

သက္ျပင္းအျပာကို

တိတ္…တ…ဆိတ္…ခ်….လိုက္….ရ…ပါ….တယ္…အေမ။ ။

၀န္ခံျခင္း

သူမ်က္၀န္းေလးထဲ ရဲရဲၾကည့္
ဖြဖြေလးေျပာလိုက္
ခ်စ္တယ္ လို.
ကဲ………ဘာခက္လဲ
ေၾကာက္တယ္ကေလးရယ္။

သူ.က ကိုယ့္အနာဂတ္ ကဗ်ာေလးပါ
မေရးရေသးပဲနဲ.ေတာင္
ေ၀ေ၀၀ါး၀ါးေလး လွလို.
တကယ္ပါ
ဓာတ္ပံုေလးထဲမွာေတာင္မွ
ထိတ္ကနဲ ျဖစ္သြားေအာင္ လွတယ္။

လမင္းႀကီးကို ေအာင္သြယ္မခိုင္းေတာ့ပါဘူး
ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ျဖစ္ရတဲ့အရသာက
ရွက္ပါးျပင္မို.ေလးကိုၾကည့္
ခ်စ္တယ္ လို.ေျပာခြင့္ရတဲ့အခ်ိန္ေလးပါ
ဒီဘ၀မွာ ဒီတစ္ႀကိမ္ပဲ ႀကံဳတဲ့ အခြင့္
ကိုယ္လက္လြတ္ မခံခ်င္ဘူး။

သစ္အိုပင္မွာလည္း
ပန္း ေတြပြင့္ျပခ်င္ပါတယ္
ရီေနမွာလားကေလးေလး
ကိုယ္ေျပာလိုက္လို.
မင္းမ်က္လံုးေလးအေရာင္ေျပာင္းသြားရင္
ကိုယ္ ၾကည့္လိုက္လို.
မင္းနွဳတ္ခမ္းေလးေတြတင္းမာသြားရင္
ကိုယ္ေသရပါလိမ့္မယ္ ေကာင္မေလးေရ
ေၾသာ္
ငါ့ နွဳတ္ခမ္းေလးေရ ...........ၿငိမ္ၿငိမ္ေန။

ကတၱီပါ လက္ဖ၀ါးနုနုကို
သစ္ခုတ္သမားလက္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ.
လာပါလွမ္းေခၚသင့္သလား
စဥ္းစားရင္းအားငယ္ရေတာ့
မ်က္နွာခ်င္းဆိုင္မိရုံနဲ.ေတာင္
သူ.အၾကည့္ေလးကိုပုန္းရတယ္။




မင္းပါးျပင္ေလးမွာ
ငါ့အၾကည့္ေလး ဆိုက္ကပ္ခ်င္တယ္
ငါး စကၠန္.ေလာက္ မ်က္ေစာင္းေလးဖယ္ထားေနာ္
မရြံ.မရဲ ကိုယ့္မ်က္လံုးကို
ရွက္ပါးျပင္ေလးမတားနဲ.။

သူ. အရိုးခံ အၿပံဳးေလးေၾကာင့္
ကိုယ္ ဘယ္ေလာက္ထိ သိမ္ငယ္ခဲ့ရေၾကာင္း
တစ္ေန.ေန.မွာေျပာျပမယ္
အခုေတာ့
သူ.နာမည္ေလးေဘးမွာ
မီးစိမ္းေလးလင္းလာမွာကိုေစာင့္ရင္း
ကိုယ္ဟာ သစ္ငုတ္ျဖစ္ခဲ့ၿပီ။

လူမသိ သူမသိ ငါ့ကဗ်ာက
ဘယ္ေတာ့မွ လူသိ သူသိျဖစ္လာမွာလဲ
လူသိတာထက္
သူသိမွာ ေၾကာက္လွတယ္။



ကိုယ္က
အမဲရိုးမ်ားျဖစ္သြားမလား
ေရႊခြက္ေလးေရ
ကိုယ့္လက္ ကိုျဖင့္ ခြင့္ျပဳလိုက္ပါလား
မတားတာေတာင္ မ၀င္ရဲသူမို.ပါ။

မင္း ေခါင္းၿဖီးတုန္း
ကၽြတ္လာတဲ့ ဆံပင္ေလးေတြ ကို ေတာင္းရင္
မင္းရိပ္မိမွာလား
ရည္းစားမရိွပါဘူးေနာ္လို.
တစ္ေန. သံုးေခါက္ေလာက္ ေမးရင္
ကိုယ့္စိတ္ကိုသိမွာလား
နင့္ကို ခ်စ္ေၾကာင္းေျပာဖို.
ဘယ္နည္းအေကာင္းဆံုးလဲလို.
ေမးလိုက္ရင္ ဘယ့္နွယ့္လဲ။

စာေရးေပးရင္
ကေလးဆန္သြားမလား
ငါက အူေၾကာင္ၾကားပါဟယ္
ငါ့ကို အၿပံဳးေလးနဲ.ကယ္ပါ
ဘယ္လိုလုပ္ရပါ့ ညီမေလးရယ္။
ကိုယ္ေျပာျပမယ့္ စိတ္ကူးေတြ
ပန္းပြင့္ေလးထဲထည့္လို.ရရင္ေကာင္းမွာ
ရနံ.ေလးက ေျပာရင္ သူနားလည္သြားမွာပါ
စံပယ္ဖူးေလးရယ္ ကူညီပါ။

နင္ ယံုမွာမဟုတ္ပါဘူးေလ
၀ါးပိုးေပါက္ထဲ
လေရာင္ေလး ၀င္ခဲ့ပါလား
သို၀ွက္ထားတဲ့ ေျမပံုေလးမွာ
ရတနာေတြ ယူသူမဲ့လြန္းတယ္။

ကိုယ့္အရုပ္ေလးေတြ နားၿငီးၿပီ တဲ့
ေရေလာင္းတိုင္း ေျပာမိတဲ့ သစ္ပင္ေလးက
ပုတီးထဲ ထည့္စိတ္ပါလားတဲ့
မင္းနာမည္ေပးထားတဲ့
ေကာင္းကင္က ၾကယ္ေလးက ၿပံဳးေနတယ္
သူလည္း
ညတိုင္းကိုယ္ၾကည့္လို. ရွက္တတ္ေနေပါ့။



အတိတ္က ပူေရး၀န္ေတြ
မင္းနဲ.မွေပ်ာက္ခဲ့ၿပီ
အဲဒီ အၾကည့္ သမားေတာ္မေလးေရ
ေျခၾကြခ အျဖစ္ ကိုယ့္ဘ၀ေလးကိုယူပါ။

တစ္ခါတစ္ခါ အားငယ္မွဳေတြနဲ.
ေျခလွမ္းေတြ တြန္.ဆုတ္ရတယ္
သူက
မိုးလင္းရင္ပြင့္ေတာ့မယ့္ ပန္းပြင့္ငယ္
ကိုယ္က
မိုးလင္းရင္ေပ်ာက္ကြယ္မယ့္ ေသာၾကာၾကယ္
ဘယ္လို ဆံုဆည္းခြင့္ရိွမွာလဲ။

ၿမိဳသိပ္ထားရတဲ့ အခ်စ္က
ေလးညိဳ.မွာ တင္ထားတဲ့ျမားတစ္စင္းလို
ပစ္လႊတ္လိုက္မွ တင္းအားေလ်ာ့သြားတယ္
ကိုယ့္ရဲ. တိတ္တခိုးမ်က္လံုးေတြ
ဘယ္ေန.မွတရား၀င္မွာလဲ။



ၾကယ္စင္တို.ရဲ.နတ္သမီးေလးကို
အဖူးေမွ်ာ္ ထြက္ခဲ့သူ
ပုလဲလည္းမျဖစ္ ရြဲလည္းမျဖစ္လို.
မငိုရဲ မရီရဲပါ သခင္မ
ဦးညႊတ္ ခစားခြင့္ေလးသာ ေပးသနားပါ။

သိမ္းထားတဲ့ စကားေတြလည္းရက္လြန္ေတာ့မယ္
နွလံုးသားက ထပ္မေစာင့္ခ်င္ေတာ့ဘူး တဲ့
အရိွန္ ယူလြန္းတဲ့ ကိုယ့္နွဳတ္ခမ္းကို
သူက စိတ္တိုေနၿပီေလ
ခဏေလးပါ
သူ.နားရြက္ေလး ရွက္သြားေလမလားလို.
ကိုယ့္ မ်က္လံုးေတြနဲ. တိုင္ပင္ခ်င္ေသးလို.ပါ။

စကားက ကၽြံတတ္တာမ်ိဳးဆိုေတာ့
ဘယ္အမွားမ်ိဳးကို အဓိပၸါယ္ေကာက္လြဲမွာလဲ
လက္သီးေလးဆုတ္ျပလည္း
ငါ့ရဲ.ငတံုးမေလးက “အမရာ”လိုေတြးမွာမဟုတ္ဘူး
ျဖစ္နိုင္ရင္ေတာ့
စံပယ္ပြင့္ေလးကို ပါးအပ္ျပခ်င္တယ္
ကေလးသိပါေလ။
ပုလဲလံုးေလးမသိဖူးတဲ့
ျဖဴစင္ျခင္းေတြရိွတဲ့သူ
ပန္းပြင့္ဖတ္ေလးမသိဖူးတဲ့
ႏူးညံ့ျခင္းေတြရိွတဲ့သူ
မီးေသြးမ်က္နွာ က်ားလွ်ာလက္နဲ.ကိုယ္က
ပန္ဆင္ဖို.သင့္ရဲ.လား
အားငယ္လြန္းရပါတယ္။

မိုးစက္ေတြကို ၿမိဳသိပ္ထားတဲ့တိမ္ေတြလို
ရြာခ်လိုက္မွ ေပါ့ပါးသြားမယ္
သူ ေအးျမၿငိမ္းခ်မ္းေစဖို.ပါ
ေတြ.ပါသလား
ေပါကၡရ၀ႆ တိမ္တိုက္ေတြ။

အခုအခ်ိန္ေတာ့
သူမ်က္၀န္းေလးထဲ တိတ္တခိုးၾကည့္
ဖြဖြေလးေျပာလိုက္တယ္
ခ်စ္တယ္ လို.
စိတ္ကူးေလးနဲ.ပါကေလးရယ္။ ။

၀ွက္ထားတဲ့တိမ္-၂

“ေျပာျပလို. မယုံမွာစာရင္
မေျပာျဖစ္တာ ပိုေကာင္းမယ္ ” ထင္လို.
ငါေရတြက္ထားခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြရယ္
ငါေရတြက္လို. မနိုင္ေတာ့တဲ့ အလြမ္းေတြရယ္
စိတ္ကူးထဲမွာစပ္ျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေတြရယ္
မင္းေပးထားတဲ့ စာအုပ္ေလးထဲမွာ
မွတ္ထားဖို. ႀကိဳးစားေသးတယ္
ေနာက္ေတာ့လည္း မမွတ္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး
“ဘာထူးမွာလည္းေလ”ေပါ့။

ေျပာျပဖြဲ.ႏြဲ.တဲ့ အခ်စ္ဟာ
ၾကည္ႏူးစရာပါ
ဒါေပမယ့္
ေျပာမျပတတ္တဲ့ အခ်စ္မ်ိဳးလည္း
တကယ္ပဲရိွတတ္ပါတယ္
င့ါဘယ္ဘက္လက္ဖ၀ါးေလးထဲမွာ
၀ွတ္ထားတဲ့အခ်စ္
အျပစ္မဆိုဘူးတဲ့ င့ါနွဳတ္ခမ္းဖ်ားမွာ
သိမ္းထားတဲ့ စကားထာ
နားလည္ပါရဲ.လား ခ်စ္သူ။

ကေလးရယ္
အခ်စ္ဆိုတာ စကားလံုးေတြမွမဟုတ္ပဲ
ရွင္းျပဖို.မွမလြယ္ပဲ
ေတြးၾကည့္ဖို.မလိုဘူး
နားလည္ဖို.မလိုဘူး
“ ခံစားတတ္ဖို.ေလးပါ ”
စိတ္ကိုစိတ္ခ်င္း လွမ္းၾကည့္ရတာမ်ိဳး
အခ်စ္ကို အခ်စ္ခ်င္း ဆက္သြယ္ရတာမ်ိဳးပဲဟာ
တကယ္ေတာ့
မခက္လွပါဘူး။

ငါေလ
အခ်စ္ကို စာမဖြဲ.တတ္ခဲ့ပါဘူး
ကတိေတြ အမ်ားႀကီးေပးမယ့္အစား
တစ္ခ်က္သာ ၿပံဳးျပလိုက္ခ်င္တယ္
ေအာက္ေမ့ေၾကာင္းေတြေျပာမယ့္အစား
တနင့္သက္သက္သာ ေငးၾကည့္လိုက္ခ်င္တယ္။

လွပတဲ့ သီခ်င္းေလးကို
သိမ္းထားတဲ့ေစာင္းႀကိဳးေလးလို
ငါ တင္းေျဖာင့္ခဲ့ရတယ္
ႏူးညံ့တဲ့ ပင္ပ်ိဳေလးကို
၀ွက္ထားတဲ့ သစ္ေစ့ခြံေလးလို
ငါ………မာေက်ာခဲ့ရတယ္။

ေအးစက္တယ္…..လို.ထင္ရင္လည္း
ငါ ေၾကေၾကကြဲကြဲ လက္ခံပါ့မယ္
တကယ္ဆို
မင္းရွဴထုတ္လိုက္တဲ့ ထြက္သက္ေငြ.ေလးကအစ
ငါက သိမ္းထားခ်င္တယ္ဆိုတာ
မင္းမွမသိပဲ။

ေၾသာ္……….ငါလည္း
သာမန္လူေတြလိုပါပဲ
ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ေမြ.ခ်င္တာေပါ့
ဒါေပမယ့္
ၿပံဳးျပရင္ အစြယ္ထုတ္တယ္ ထင္မွာစိုးတယ္
ဖက္ထားရင္ ခ်ဳပ္ေနွာင္တယ္ ထင္မွာစိုးတယ္
ျမတ္နိုးမွဳကိုအထင္လြဲရင္
ရင္ကြဲရမယ့္ အျဖစ္ေၾကာင့္
အခ်စ္ကို “လက္လီ ” သံုးခဲ့ရတယ္။

ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုခ်စ္ၾကပါသလဲ
အခ်စ္ဟာ ၿပိဳင္ပြဲမွမဟုတ္တာ
သူ.အတိုင္းအထြာနဲ. သူ.ခ်စ္ျခင္း
(စဥ္းစားၾကည့္စမ္း )
ဆင္တစ္လွမ္း က်ားတစ္ခုန္ ယုန္တစ္ေျပး
တကယ္ဆို ဒီအကြာအေ၀းပါပဲ။

တဒဂၤ သာယာမွဳထက္
တစ္သက္တာအတြက္ေမွ်ာ္ရည္
တည္ၾကည္စြာေစာင့္ေရွာက္ျခင္း
မင္း မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား။

ရင္ခုန္ စိတ္လွဳပ္ရွားျခင္းကိုပဲ
အခ်စ္လို.ေခၚမွာလား
ခ်မ္းေျမ့သိမ္ေမြ.မွဳ
လံုၿခံဳေႏြးေထြးမွဳတို.အား
မင္း……..ေမ့မထားလိုက္ပါနဲ.။

စကားလံုး အနုအလွေလးေတြထက္ပိုၿပီး
နက္ရွိဳင္းျမင့္ျမတ္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရား
မင္းအေပၚမွာ ငါထားေၾကာင္း
ညီမေလး နားလည္နိုင္ပါေစ။

မင္းပါးျပင္ေလးကို
လက္ဖ်ားနဲ.ပြတ္သပ္ရင္း
မင္းလက္ဖမိုးေလးကို
စိတ္ကူးနဲ. ပါးအပ္ရင္း
ဘာရယ္လို. မသိပဲ
၀ဲတက္လာဘူးေသာ မ်က္ရည္ေငြ.မ်ား
ခံစားခ်က္ဟာ အတုလုပ္လို.မွမရတာကြယ္။

ညီမေလးေရ
အဖိုးသိပ္ထိုက္တဲ့ ရတနာတစ္ပါးဆိုရင္
ေသာ့အထပ္ထပ္ခတ္ၿပီး
လံုၿခံဳရာမွာ ၀ွက္ထားရတယ္
ဘယ္သူ.ကိုမွ “ တျပျပ ” မလုပ္ရဘူး
ငါ့ရင္ခြင္ကိုလည္း
“ ထိုကဲ့သို. ” လို.ပဲနားလည္ပါ။

ဘယ္သူမွမသိေအာင္
မင္းပါးျပင္ေလးေပၚမွာလည္း
ငါ့သစၥာတရားကို
ထိန္းသိမ္းထားနိုင္တာပါပဲ။

တစ္ေန.ေန. …………
သစၥာတရားမွာ
စံပယ္ျဖဴမ်ား ဖူးပြင့္လာခ်ိန္
ေရလႊာေပၚေရးေသာ ငါ့ကဗ်ာကို
တိမ္ေတြကေျပာျပၾကတဲ့အခါ
ခ်စ္သူေပ်ာ္ဖို.
တိတ္ဆိတ္စြာ အရွံဳးေပးခဲ့သူတစ္ေယာက္ကို
မင္းသတိရပါလိမ့္မယ္ ကေလးရယ္။ ။

ဇာတ္ေတာ္သစ္

အေနွးျပကြက္ကို ျပန္ၾကည့္မွ
ငါ ခံလိုက္ရပံုက ပက္ပက္စက္စက္
ဒါေတာင္ သူ “ အနီကတ္ ” မထိဘူး။

လွည့္စားျခင္းဟာ ေလျပည္ပါပဲ
ေအးျမတယ္ ညင္သာတယ္
အေကာင္အထည္ မရိွဘူး
ဒါေပမယ့္
တည္ၿငိမ္မွဳကို ပ်က္ေစတယ္။

ဘယ္တုန္းက ဆံုးရွံဳးသြားတာလဲ လို.ေျပာျပဖို.
ဘယ္တုန္းက ရရိွခဲ့တာလဲ လို. ေမးလာမလား
ငါ………ရွက္မိတယ္။

ဆဒၵန္ဆင္မင္း မဟုတ္ေတာ့
သည္းခံ ခြင့္လႊတ္ရတာလည္း
ေအာင့္သက္သက္ နိုင္လြန္းခဲ့တယ္
ဒီဇာတ္ေတာ္ကို ျပန္ျပင္ၾကစို.
မင္းလည္း ေနာင္တ မရခ်င္နဲ.
ငါလည္း ျမားမမွန္ခ်င္ဘူး။ ။

အရွံဳးခ်စ္သူ၏ စကားမ်ား

အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ပဲ
အမ်ိဳးမ်ိဴးေသာ အမ်ိဴးေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္
ဘယ္တတ္နိုင္ပါ့မလဲေလ။

ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဟာလည္း
အနိစၥတရားမွာ အလံုးအရင္းပါတာပဲ
ေဟာဒီလိွဳင္းေတြက
တစ္ခ်ိန္မွာ ၿငိမ္သက္ရဦးမယ္
အခုေတာ့
ငါကိုက္မိတဲ့ ငါ့ႏွဳတ္ခမ္းဟာ
ေသြးစို.ေနဆဲပါ။

ေမးပါရေစ
ခ်စ္သူက အထင္ေသးတာေလာက္
ရင္နာစရာေကာင္းတာ
ေလာကမွာ ဘာရိွပါသလဲ
မင္းခိုင္းသလို ေခါင္းမၿဖီးတတ္တာနဲ.ပဲ
လူညံ့ဘ၀မွာ
ငါ…………ေျခာက္လၾကာခဲ့ေပါ့။

ေမတၱာတရားဟာ ခ်ိန္ခြင္ပါပဲ
ႏွစ္ဖက္အေလးခ်ိန္တူဖို.လိုတယ္
တစ္ေယာက္ေယာက္က လိုရင္ျဖစ္ျဖစ္
တစ္ေယာက္ေယာက္က ပိုရင္ျဖစ္ျဖစ္
တစ္ဖက္ေစာင္းနင္းေ၀းကြာမွဳဟာ
ႏွစ္ဆ တက္လာလိမ့္မယ္။

ငါနာက်င္ဖူးသလို မင္းနာက်င္ဖူးမယ္
မင္းနာက်င္ဖူးသလို ငါနာက်င္ဖူးမယ္
မင္းနာက်င္မွဳကိုပဲ တြက္ၿပီး
ငါ့ဘက္ကို မစဥ္းစားရင္
ခ်စ္သူတို.ယဥ္ေက်းမွဳဟာ
ဟန္ခ်က္ပ်က္သြား နုိင္တယ္။

ဟိုး……တစ္ခ်ိန္ကိုျပန္ၾကည့္လိုက္ေတာ့
ငါေစာင့္စည္းခဲ့တယ္
ငါထိန္းသိမ္းခဲ့တယ္
ငါ့အေပၚက်
မေစာင့္စည္းၾကပါတကား
မထိန္းသိမ္းၾကပါတကား
ပ်က္ကြက္ခၾ့ဲကပါတကား
ဘယ္သူခ်ခဲ့မွန္း မသိတဲ့ ကိ်န္စာက
ငါ့အေပၚရွိတုန္းပါပဲလား
ရင္နာစရာပါပဲေလ။

ငါေပးဆပ္ခဲ့တဲ့ နည္းနည္းပါးပါးေလးေတြထဲမွာ
ခ်စ္ျခင္းတရားနဲ. မတို.ထိတာ ပါ၀င္ခဲ့ဘူးသလား
အစုန္အဆန္စဥ္းစားၾကည့္ပါ
င့ါ သိကၡာတရားတို.ကို
င့ါကိုယ္ငါ ေလ်ာ့ေစမယ္လို.
မင္း……….
ထင္ရက္ပါသလား။

ယူသေလာက္ျပန္ေပးရမယ္လို. ငါမေျပာလို.မ်ား
ေပးသေလာက္ ေမတၱာကို မတင္းတိမ္တာလား
ငါလည္း ဒီတစ္ေယာက္က်မွ
ရိွစုမဲ့စု “ ပံုေအာ ” ခဲ့မိတယ္
ဒါအကုန္ပဲလို.
ငါဘယ္လိုေျပာရမွာလဲ။

ငါ့ထက္ျမက္မွဳကိုမွ
မင္းကေခ်ာေမြ.ေစခ်င္ခဲ့ေတာ့
င့ါၿငိမ္းေအးရာဇရပ္ကိုမွ
မင္းက တိုက္ယူခ်င္ခဲ့ေတာ့
မင္းတစ္ခြန္း ငါတစ္ခြန္းမွာပဲ
ငါတို.ေက်ာခ်င္းကပ္ လြဲခဲ့တယ္။

နင့္အလင္းနဲ. ငါ့ကမာၻၾကား
ဘယ္လို အရာ၀တၳဳေတြ ၀င္ေရာက္ျခားနားလို.
အရိပ္မည္း အရိပ္ကြက္ေတြနဲ.
နင္ “ ေနၾကတ္ ” သြားခဲ့ပါလိမ့္
နင္ႏွစ္သိမ့္မွာ ကို လိုခ်င္တာလည္း
စိတ္ကူးယဥ္မွဳတစ္ခုပါပဲဆိုတာ
အခုအခ်ိန္မွာ ……… ငါ
အလူးအလိမ့္ နားလည္ခဲ့ပါၿပီ။

ဘယ္လို ကာလမ်ိဳးအထိ
ငါ့မွာနာနာက်င္က်င္ ရွိေနရမွာလဲ
မင္းစကားကို ငါ
ေခါင္းငံု. နာခံခဲ့တယ္
ငါ့စကားကိုေတာ့နင္
အရြဲ.တိုက္ ဆန္.က်င္ခဲ့တယ္
ငါေတာင္းဆိုတဲ့ တစ္ခြန္းနွစ္ခြန္းကိုေတာင္
မင္းက ျခြင္းခ်က္ေတြလိုခ်င္ေနမွေတာ့
ငါ………ဘာမ်ားေျပာရဦးမွာလဲ။

အခ်စ္မွာ သံသယေလးလိုတယ္
မင္း က်င့္သံုးဖူးရဲ.နဲ.မ်ား
အခ်စ္မွာ သ၀န္တိုမွဳေလးလိုတယ္
မင္း စိတ္ညစ္ ဖူးရဲ.နဲ.မ်ား
အခ်စ္မွာ အနိုင္ယူမွဳေလးလိုတယ္
မင္း တစ္ခ်က္တည္း ပိုင္းဖူးရဲ.နဲ.မ်ား
ငါ့ဘက္ကိုက်ေတာ့
မင္း တစ္ျပားမွခြာမေပး ခဲ့ပါတကား။

ငါ့ အုပ္မိုးေစာင့္ေရွာက္မွဳကိုမွ
ေလာင္းရိပ္လို. မင္းထင္ရက္ရင္
ဒီထက္ ပိုခ်င္တဲ့ျမတ္နိုးျခင္းကို
မင္း………
အက်ဥ္းေထာင္လို. ထင္ေတာ့မွာေပါ့။

အျပန္အလွန္ရယ္ ျဖစ္လာရင္
အနည္းအမ်ားဆိုတာ ျဖစ္လာမွာပဲ
ဒီလိုသာ တြက္ခ်က္ေနၾကရင္
ေမတၱာဟာ ေစ်းကြက္ဆန္သြားလိမ့္မယ္။

နင္နာက်င္ေနရင္
( ေအာင္ျမင္တာ မေအာင္ျမင္တာ ခဏထားလို. )
နွစ္သိမ့္ဖို. ငါႀကိဳးစားခဲ့တယ္
ငါ နာက်င္ေနရင္
ျမင္တတ္ေအာင္ နင္မၾကည့္ဘူး
ငါေတာ့
ထုတ္ခ်င္းခတ္ ဆူး…………စူးခဲ့ၿပီ။

ငါ မင္းကို မခြဲနိုင္မွန္းသိေတာ့
မင္းငါ့ကို လက္ဖ်ားေလးေပၚ တင္လွည့္ေတာ့မယ္
ေပါ့ေပါ့ဆဆ နွစ္သိမ့္မွဳေတြဟာ
ငါ့ကို ပိုစိတ္နာေစတယ္
ဒါေပမယ့္ ငါေက်နပ္ရမွာပါ
ငါက ခ်စ္မိသူကိုး။

“ ဒီလို မေျပာပါနဲ. ” လို. မင္းေျပာလိမ့္မယ္
တကယ္ေတာ့
ငါ့စကားကို နာက်င္လို.မဟုတ္ဘူး
နင္………နားၿငီးလို.ပဲျဖစ္မွာပါ။

ကေလးဆန္ဆန္ နင္ၿပံဳးလိုက္ရင္
နင့္ကို အျပစ္တင္ခ်င္တဲ့ စကားေတြ
ငါ့ကိုယ္ငါ ေျပာမိသြားခဲ့
ငါထင္ထားတဲ့ နင့္အမွားေတြဟာ
ငါ့ အမွားေတြ လံုးလံုးျဖစ္ခဲ့
အျပစ္တင္ရင္း အျပစ္တင္ရင္း
နင့္ကိုငါ ေတာင္းပန္မိရက္သား ျဖစ္ခဲ့
ခ်စ္မိတဲ့သူ ဆိုတာမ်ိဳးက
နွစ္ထပ္တိုးနဲ. ရွဳံးတယ္။

မင္း တားျမစ္ထားတဲ့ ကြမ္းယာ
မင္းမသိေအာင္ ငါစားခဲ့ပါၿပီ
ႏွဳတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ့ၿပီး ဖိ၀ါးလိုက္တာ
အဲဒါ………တိုးတိုးေလး အံႀကိတ္လိုက္တာေပါ့
ငါေလ…………
မင္းကို သိပ္ခ်စ္တာနဲ.ပဲ
ကြမ္းယာထဲမွာပဲ ေဒါသကို ေဖာက္ခြဲနိုင္ခဲ့တယ္။

“ ငါ သူ.ကို ေမ့နိုင္ပါ့မလား ”
စိတ္ကူးေလးနဲ. ခဏခဏ ေတြးၾကည့္တယ္
အဲဒါကိုက သတိရဖို.ျဖစ္ခဲ့ၿပီ
ငဲ့ကြက္စရာေတြကို မငဲ့ကြက္ရင္ေတာင္မွ
နင့္ကိုငါ ေမ့လို.မရေတာ့ပါဘူး။

မင္းစိတ္ခ်မ္းသာဖို.အတြက္
မဲ့ရမယ့္ အခ်ိန္မွာ ငါၿပံဳးခဲ့တယ္
စိတ္ဆိုးရမယ့္ အခ်ိန္မွာ ငါၾကင္နာခဲ့တယ္
မာနတင္းရမယ့္အခ်ိန္မွာ ငါ အလံ“ျဖဴ” ခဲ့တယ္
ေၾသာ္………ငါဟာ
လူေပါလူေၾကာင္ ျဖစ္ခဲ့ၿပီေပါ့ေလ
အခုေတာ့ ဒါေတြအားလံုးဟာ
င့ါအခန္း၀ွက္ေလးထဲမွာ
ယမ္းေတြလို ေအာင္းေနတယ္။

မင္းရဲ.တစ္ဖက္သတ္ မဲ့ၿပံဳးကို
ေသေလာက္ေအာင္ စိတ္နာတယ္
ငါ့အလံုးစံု ျမတ္နိုးမွဳဟာ
မင္းအတြက္မလံုေလာက္ရင္ေတာင္
ေစာ္ကားစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး။

ငါက
မင္းေပးတဲ့ အမာရြတ္ေတြကို အလွဆင္ခဲ့
မင္းက
ငါေပးတဲ့ ျမတ္နိုးျခင္းေတြကို
ေျခသုတ္ခဲ့
မင္းရဲ.
ပစ္ပစ္ခါခါ အၾကည့္မွာ
ငါ့ငယ္ထိပ္ကို ေျမြေပါက္ခဲ့
နည္းနည္းေတာ့ ငဲ့ကြက္သင့္ပါတယ္။

လဆန္းရက္မို.လို.
လဆုတ္ကို ထည့္မတြက္တာလား
ေတာင္တက္ခရီးမို.လို.
ေတာင္ဆင္းကို မစဥ္းစားတာလား
ေရာက္ခ်င္ေရာက္လာနိုင္တဲ့ တခ်ိန္ခ်ိန္ကို
ငါ့လိုမ်ား
မင္း……..ႀကိဳမေမာခဲ့ဘူးလား။

ငါပဲသိတဲ့ ငါ့အရွံဳးကို
( နွစ္ခ်ိဳ.ၿပီး )
စံပယ္လို သီကံုးခဲ့ၿပီ
မင္းအၿပံဳး တစ္၀က္မွာပဲ
ငါ့မာနေတြ ၿပိဳလဲခဲ့ၿပီ။

တစ္ကြက္ခ်န္ မင္းအခ်စ္ေၾကာင့္
ပစ္ရမွာလည္း ခက္ခဲ့ၿပီ
ငါ့စိတ္ရဲ. အျခားေသာဘက္က အတြင္းေၾကဒဏ္ရာ
ငါ့ဘာသာ ႀကိတ္ကုစားေတာ့မယ္
ငါ ကြယ္၀ွက္ထားတာ နာက်င္မွဳ
နင္ ကြယ္၀ွက္ထားတာ ဘာလဲ
မင္းမေျပာပဲ ငါမသိခ်င္ဘူး
မ……သိ……ခ်င္……ေတာ့…….ပါ…….ဘူး။

အေၾကာင္းေၾကာင္းေသာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြမွာပဲ
အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ခဲ့တယ္
ဘယ္………တတ္နိုင္ပါ့မလဲ
ကံၾကမၼာရယ္
ငါျပင္ဆင္ထားခဲ့တာ ၾကာပါၿပီ။ ။