နင့္လူနဲ. ငါ ေတြ.ခ်င္တယ္

နင့္လူနဲ. ငါ ေတြ.ခ်င္တယ္
နင္တို.ကို မေနွာက္ယွက္ပါဘူး
ငါေျပာစရာေလးေတြရိွလို. ……..

နင့္လူနဲ. ငါ ေတြ.ခ်င္တယ္
နင္ ကန္စြန္းရြက္ေၾကာ္ ႀကိဳက္တာ ေျပာျပဖို.
နင္စိတ္ေကာက္ရင္
ေခ်ာ့တာထက္ ေဘးမွာၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနတာ
ပိုထိေရာက္ေၾကာင္း ေျပာျပဖို.။

နင့္လူနဲ. ငါ ေတြ.ခ်င္တယ္
ေဆာင္းတြင္းေရာက္ရင္
နင့္ လက္ဖ၀ါးေလးေတြ ယားတတ္တာဂရုစိုက္ေပးဖို.
နင့္နားေပါက္ေတြက
သံထည္ေတြပန္ရင္ ေယာင္တတ္တာေျပာျပဖို.။

နင့္လူနဲ. ငါ ေတြ.ခ်င္တယ္
အခ်ိန္ရရင္
နင့္ဆံပင္ၾကမ္းေတြ ေရြးနွဳတ္ေပးဖို.
(နင္သြားကိုက္တတ္တာေတာ. မေျပာေတာ့ဘူး
သူကုတတ္မွာပါ :p )

နင့္လူနဲ. ငါ ေတြ.ခ်င္တယ္
နင္ဆိုင္ကယ္ အျမန္ေမာင္းတာ သတိေပးခိုင္းဖို.
အစာမွားရင္
နင္ဗိုက္နာတတ္တာ သိထားဖို.။

နင့္လူနဲ. ငါ ေတြ.ခ်င္တယ္
ညည နင္နဲ.အတူ
ၾကယ္ေတြကို ထိုင္ၾကည့္ေပးပါ ေျပာမလို.
ေမၿမိဳ.တက္ရင္
(ပိုက္ဆံကုန္သြားလို. တို.မ၀င္ခဲ့ရတဲ့)
ရုကၡေဗဒ ဥယ်ာဥ္
ပို.ျဖစ္ေအာင္ပို.ဖို. မွာခ်င္လို.။

နင့္လူနဲ. ငါ ေတြ.ခ်င္တယ္
နင့္လူနဲ. ငါ ေတြ.ခ်င္တယ္
နင့္လူနဲ. ငါ ေတြ.ခ်င္တယ္
……………………………………
……………………………………
……………………………………

သက္တ့ံ

သက္တံ့ ဆိုတာက
အေပၚစြန္းထုတ္ျပတဲ့
စက္၀ိုင္းတစ္ခု မွ်သာ…..

က်န္ရိွတဲ့ စက္၀န္းျပတ္
ကမာၻေျမရဲ. ရင္ဘတ္ထဲမွာရိွတယ္
ကြယ္၀ွက္တတ္တဲ့ သေဘာက
ေလာကရဲ. သဘာ၀ ဆိုပါေတာ့ကြယ္။

ေမတၱာဆိုတဲ့ သက္တံ့ရဲ.
ထိန္ခ်န္တဲ့ စက္၀န္းတစ္ပိုင္း
ငါ့ရင္ထဲမွာ သူ.အတိုင္း က်န္ေသးတယ္
ဖယ္ရွားေပါင္းထည့္ျခင္း မလုပ္မိေအာင္
အရိွအတိုင္း ထားလိုက္ခ်င္ေပမင့္
နင္ ျမင္သင့္သလား ေတြးမိလို.ပါ။

မီးက်ိဳးေမာင္းပ်က္ စိတ္ကူးနဲ.
သံေယာဇဥ္ကို ခူးခ်င္တဲ့စိတ္
အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ ဆပ္ျပာပူေပါင္းေလးကို
ပုဆိန္နဲ. ခုတ္ပစ္တယ္ဆိုမလား
ငါ့အမွားပဲထားပါေလ ။

မသိစိတ္က လွဳပ္နွိဳး
ေမးခြန္းမ်က္၀န္းေလး လွမ္းအခိုးမွာ
ငါ….ရိုရိုက်ိဳးက်ိဳးေလး ျမတ္နိုးသြားခဲ့မိတာ
ကာလတစ္ခုၿပီးတစ္ခု ျပဳစား
ငါ့ရဲ.ေမွာ္နတ္ဖုရားမေလးေရ
ၾကယ္မွဳန္မွဳန္ အေတြးေတြတိုင္းမွာ
သက္တံ့တစ္ပိုင္းလို ကိုင္းညြတ္အုပ္မိုး
ငါျဖဴစင္ေအာင္ နင္ပ်ိဳးခဲ့ဘူးတယ္။

နင္တန္ဖိုးထားထား မထားထား
ငါ့ ကမာၻဦး ေမတၱာတရားက
အျငင္းပြားဖြယ္ မဲ့ တည္ခဲ့တယ္
ဘယ္ေမွာ္ရံု ၀ကၤဘာကမွ
ငါ့ လားရာကို မဖ်က္နိုင္ခဲ့ဘူး။

ပိုင္ဆိုင္ဖို.ထက္ ျမတ္နိုးဖို.ကို
ငါ ပိုလို. အေလးထားရင္း
ကိုးကြယ္ျခင္းနဲ. တပိုင္းေသေနတဲ့
ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ. အိပ္မက္ရွည္ေတြေလ
နင့္ေၾကာင့္ အရြက္အခက္ေ၀ခဲ့တယ္။

အဲဒီလို
ရိုးရိုးသားသား အံကိုႀကိတ္
ေကာင္းကင္ကို တိတ္တဆိတ္ေမာ့ၾကည့္
တိမ္ေတြကို စကားေျပာမိခဲ့
လူရွင္းတဲ့လမ္းေတြေပၚမွာ
နာမည္ေလးတစ္ခုကို တိုးတိုးေခၚရင္း
သက္ျပင္းေတြ ခ်ဘူးခဲ့ၿပီ။

အတည္အတံ့ ငါ့ရင္ခြင္ဟာ
နင္ျမင္တာထက္ ပိုသိပ္သည္းခဲ့တယ္
ၿမိဳသိပ္တဲ့ အနက္အရိွဳင္းကို
နင္သိေအာင္ သမိုင္းမတင္ခဲ့တာဟာ
တိမ္လႊာေပၚက သဏၭာန္ရုပ္ကို
နင္ သက္ေသလုပ္မယ္ မထင္လို.ပါ။

အၾကည့္ထက္မပိုတဲ့ ေမတၱာတရား
နင္ဘယ္လို နားလည္မွာလဲ
ေတာႀကီးမ်က္မည္းထဲက သစ္ရြက္တစ္စ
တစ္ေတာလံုးရဲ့ သဘာ၀ မဟုတ္ဘူး
ရည္စူးသမွ်ေတြ ခင္းက်င္း
ငါ့ တစ္ဘ၀လံုးလင္းခဲ့တာေတာင္
နင္သိေအာင္မျပခဲ့ဘူးေလ။

ယံုၾကည္ျခင္းတရား ဆိုတာက
ျမင္နိုင္တဲ့ အေၾကာင္းဆက္ေတြကို သက္ေသျပ
တစ္ခုျခင္း ေရတြက္သြားရတယ္
တကယ္ေတာ့လည္း
ငါ့အျဖစ္က ေရခဲကၽြန္းလို
မျဖစ္စေလာက္ပဲ ေသာင္ထြန္းခြင့္ရ
ခမ္းနားေၾကာင္း ဘယ္လိုျပမွာလဲ။

ေၾသာ္…..အရိွကေန ဆင့္ပြားေတြးရတဲ့အသိ
ျမင္တတ္ေအာင္ ဘယ္လိုၾကည့္ရပါ့
နင္ျမင္နိုင္သမွ်က အေပၚယံေၾကာပါ
နက္ရိွဳင္းတဲ့ အတြင္းသေဘာကို
ထုတ္ျခင္းခတ္ ျမင္ေအာင္ေျပာခ်င္ေသးတယ္။

နင္မၾကည့္တဲ့ ျမင္ကြင္းေအာက္ကိုမွ
ေယာက္်ားဆန္ဆန္ ဒူးေထာက္ျပခဲ့သူ
ေနာက္က်တတ္တဲ့ စကားလံုးေတြေၾကာင့္
ေယာက္်ားဆန္ဆန္ ရွံဳးေနရတယ္။

စိတ္တူကိုယ္တူ ေ၀းခဲ့တာမဟုတ္ေတာ့
အေတြးေတြ ျဖန္.ကာအုပ္မိုးတဲ့ညတိုင္း
အရူးတစ္ပိုင္း အိပ္မက္ေတြနဲ.လန္.နိုး
သူစိမ္းဆန္တာ ဆိုးတယ္ကြယ္။

ငါ့ရဲ. ရာဇ၀င္ စံပါယ္ဦးေလးရယ္
ဥေပကၡာ အစိမ္းေတြ ရင္မွာစူးေလာက္ေအာင္
ဘယ္အမွားအယြင္းကိုမွ မခူးမိပါလားကြယ္။

နင္မယံုၾကည္နိုင္တဲ့ ေမတၱာ
ငါမေဖၚျပသာတဲ့ သံေယာဇဥ္
နင္မျမင္နိုင္ခဲ့တဲ့ နာမဓာတ္ေတြနဲ.
နင့္ကိုနင္ ကန္.သတ္ထားပါ
နင္စည္းျခားလိုက္တဲ့ တံခါးက
နင့္ပစၥည္း ယူမသြားေအာင္တားနိုင္သလို
နင့္ကို ေပးခ်င္တဲ့ပစၥည္းကိုလည္း
နင့္လက္ထဲ မထည့္ေအာင္ တားသြားတာပါပဲ။

ေခါင္းငံု. အံႀကိတ္
ကိုယ့္ဒဏၰာရီကိုယ္ ျပန္ပိတ္ခဲ့ရ
တစ္ဘ၀စာမိုးသည္း
ယံုၾကည္ျခင္းေတြ အိမ္ယာအေျပာင္းမွာ
ေကာင္းကင္နဲ. ငါ့ေတာင္ပံ လြဲခဲ့ၿပီ။

နတ္ဆိုးေတြ က်ိန္စာဖတ္တဲ့ အရပ္ေတာင္မွ
ငါေျခဦးမခ်ဘူးပါပဲနဲ.
စိမ္ေျပနေျပ အထင္ေတာ္လြဲခဲ့တာ
အသည္းဆို.ေအာင္နာတယ္။

ေမ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ တန္းလန္းနဲ.
လက္ပန္းက်ေနသူ တစ္ေယာက္
ေရၾကည္တစ္ေပါက္ မေပးရင္ေနပါ
ေျခနဲ. မကန္ေက်ာက္သင့္ပါဘူး။

အၾကည့္ေတြ တႏြယ္ငင္ငင္ စိမ္းလဲ့ၾက
ဘာ့ေၾကာင့္မ်ား ယံုၾကည္မေပးသလဲ
ရင္ထဲမွာ နင့္နင့္သက္သက္
ပတ္၀န္းက်င္ ခ်ည္တဲ့ႀကိဳးက
မိုးမလင္းခင္ ပြဲဖ်က္တယ္။

တစ္လမ္းေမာင္း ပန္းပြင့္ေလးကိုမွ
ခဏခဏမိွဳင္းတိုက္
ငါက…..
သူရဲေကာင္းဆန္ဆန္ မမိုက္ရဲလို.
တိုက္ပြဲမွာ က်သူပါ။

အထီးက်န္ ရထားေလးက
ဥၾသသံ ျဖဴေလ်ာ္ေလ်ာ္ေတာင္ မေပးပဲ
အေ၀းကို အေျပးတပိုင္း ထြက္ခြာ
နာက်င္ျခင္း ကုန္အျပည့္ တင္ေဆာင္
ငါနင့္ကို ေရွာင္ပါ့မယ္။

သူ.ကို သိပ္ခ်စ္လို.
တစ္ဘ၀လံုး ျပန္“သစ္”ခ်င္ေပမယ့္
ဘယ္ျဖစ္နိုင္ပါ့မလဲကြယ္
ကိုယ့္ရင္ထဲ ကိုယ္ျပန္ပုန္းၿပီး
မ်က္ရည္အ၀ါနဲ.
ငါ……ရွံဳးမယ္……..

ခ်စ္မိသူ ဆိုတာ မနာရက္ဘူးကြယ့္
ေတြးတဲ့အခါတိုင္း အသစ္ျဖစ္
ငါ့မွာ အရင္ထက္ ပိုခ်စ္မိ
နင္ သိရင္ ရယ္ဦးမွာ…….

ယံုၾကည္မွုကို ေပးအပ္ဖို.က
ေျခတစ္လွမ္းမက ေနာက္က်ခဲ့ၿပီ
ဒီေရျပာျပာ အိပ္မက္ေတြက
အတိတ္လျပည့္ည တိုင္း တက္တယ္။

တျမတ္တနိုးေလးေရ
ေ၀းကြာျခင္းေတြ တနံတလ်ားနဲ.
ကာလမ်ား အလႊာလႊာ အထပ္ထပ္မွာ
တယိုင္တရြဲ. ရပ္တည္ခဲ့ရတယ္
ခဏငယ္တိုင္းမွာ ပ်ံ.ဆြတ္
ေမ်ာ္လင့္ျခင္းပန္းခိုင္က
မနိုင့္တနိုင္ ယိုင္ညႊတ္တယ္။

ကံနည္းသူေတြ ေလွ်ာက္တဲ့လမ္းေပၚ
ေမ်ာ္လင့္ခြင့္ကို ဆုတ္ကိုင္
ဘယ္အခ်ိန္မွာ ျပန္တိုက္ဆိုင္မလဲ
မရဲတရဲ ပင္လယ္သစ္ေလးမွာ
“ကၽြန္း” ျဖစ္လာပါကြယ္။

သူသူကုိယ္ကိုယ္ လြမ္းခဲ့ၾကဘူး
ငါ့က်မွ ပိုထူးသလား
တေန.တျခား တိုးတိုးသတိရ
က်ားကုတ္က်ားခဲ ခ်စ္မိသူမွာ
ဆြတ္ျဖဴစြာ သတိရေနရဲ.။

တစ္ခါတစ္ခါက်
ေအာက္က် ေနာက္က် ေျခေထာက္ေတြနဲ.
ျပန္လည္ဒူးေထာက္မယ္ စိတ္ကူးမိ
ရိွစုမဲ့စု မာနေလးက
ျပန္သြားခြင့္ မေပးဘူးကြယ္။

မိန္းကေလးတို. အျဖစ္
အခ်စ္နဲ. အယံုအၾကည္
တစ္ပိုင္းစီ ကန္.ထားသလို
ေယာက္်ားတို.ရဲ.ဘ၀
အခ်စ္နဲ. မာန
အခိုင္အမာ ခြဲထားၾကတယ္။

တရွိဳင္းနင့္နင့္ ငါ့ခ်စ္ျခင္း
အၾကြင္းမဲ့ တည္ရိွေပမယ့္
ရိွသင့္တဲ့ သိကၡာတရား
ထားနိုင္ေအာင္ ငါထားမယ္။

အမွတ္မဲ. ျပန္ဆံုတဲ့အခါ
နင့္မ်က္ႏွာ ကြယ္အ၀ွက္ကို
မက္မက္သက္သက္ အေငးမွတပါး
အျခားေသာ သံေယာဇဥ္
နင္မျမင္ေအာင္ “တား”မယ္။

အဲဒီ တစ္ေန.လံုး
အရင့္နက္ဆံုး အၿပံဳးနဲ.
တစ္ေယာက္ထဲ ရိုးရဲၿပံဳးရင္း
အလင္းဖြဖြ ေကာင္းကင္မွာ
သက္တံ့ ရိွမရိွ ရွာၾကည့္မယ္။

ဒါပါပဲ
သက္တံ့ရဲ. ကြယ္၀ွက္တဲ့စက္၀န္းျပတ္
သံေယာဇဥ္မဲ.မျမင္အပ္ဘူး
ျမင္တတ္ေအာင္ ၾကည့္ဦးေတာ့
အဆံုးအရွံဳး ေကာင္းကင္မွာ
မိုးသားေတြ ကင္းစင္ၿပီပဲ
ဘာထူးမွာလဲ
ဘာ
ထူး
ေတာ့
မွာ
လဲ
ကြယ္…….။ ။

သူငယ္ခ်င္းေလးသို.-၂

သူငယ္ခ်င္းေလးေရ
ရွင္းျပဖို. ႀကိဳးစားရင္း
မင္းကိုငါ စြန္.ခြာခဲ့တာပါ
လွ်င္သူ သာသူစား ဆိုၿပီး
ေမတၱာကို က်ားထိုးခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။

ယံုခ်င္မွယံုပါ
မာန ဆိုတဲ့ တရားက
နားလည္မွဳကို ကန္.သတ္တယ္
ျဖစ္တတ္ ပ်က္တတ္တဲ့တရားကို
ငါဘယ္လိုရွင္းနိုင္မွာလဲ။

တကယ္တမ္းဆိုရင္
ႏြံအရင္နစ္သူက ငါပါ
ကူပါကယ္ပါ ငါဖမ္းဆြဲရင္း
ႏြံထဲကို မင္လည္းက်ခဲ့ပါသလား။

တစ္က ျပန္စလို. မရေအာင္
ေနာက္က်ခဲ့ပါၿပီ
ဒီလို ျဖစ္ခဲ့မယ္ ပ်က္ခဲ့မယ္
ဘယ္သူ ဘယ္လိုေတြးတတ္ခဲ့မွာလဲ။

ရိုးသားတဲ့သူငယ္ခ်င္းအသိ
ငါ့မွာတကယ္ရိွဘူးပါတယ္
ကြယ္ေပ်ာက္မွာ မဟုတ္တဲ့ အမွန္တရား
မင္း နားပိတ္ၿပီး ျငင္းခ်င္ျငင္းပါ။

ေအးျမသန္.ရွင္းျခင္းနဲ.
မင္းနဲ.ငါ ခင္တြယ္ျခင္းအရိပ္
အတိတ္မွာေနရာတက်
တည္ၿငိမ္စြာက်န္ခဲ့ရၿပီဆိုတာကို
မင္း….. ဖယ္ရွားလိုပါသလား။

ေၾသာ္……
ဒါေတြေျပာခ်င္တဲ့စိတ္ဟာ
အတိတ္မွာ လွမ္းျမင္တဲ့
သံေယာဇဥ္ကို လွဳပ္နွိဳး
အရင္ဘ၀ကို ေမွ်ာ္ကိုးလို.ေတာ့မဟုတ္ဘူး။

တစ္စံုတစ္ခုေသာ အေၾကာင္းတရားေၾကာင့္
ေျပာင္းသြားနိုင္တဲ့ ခင္မင္ျခင္းကို
မင္းသိသလို ငါသိတယ္
ဖယ္ရွားလို.မရတဲ့ အတိတ္
အရိပ္လိုပဲ ရိွပါေစေတာ့။

ရိုးသားျခင္း ဆိုတဲ့စိတ္
တိတ္ဆိတ္စြာေျပာင္းလဲျခင္းကို
မင္းႀကံဳဘူးပါသလား
စကားမဲ့စြာ မေနာဓာတ္နဲ.
ထင္ဟပ္ၿပီးနားလည္ပါသလား။

စကားလံုးတို.ရဲ. အနက္က
ၿငိမ္သက္စြာမေနအပ္လို.လား
ရွဳတတ္ျမင္တတ္တဲ့ ေထာင့္ကိုလိုက္လို.
စိတ္ႀကိဳက္ အဓိပၸါယ္ ထြက္ၾကရဲ.။


အဓိပၸါယ္တင္ ယဥ္ရထားျဖစ္တဲ့
ငါ့ရဲ.စကားေတြလည္း
ဘယ္ေနရာ မွားခဲ့ၿပီလဲ
ရင္ထဲမွာ….. သူငယ္ခ်င္းရယ္………

သစ္ေစ့ေလး အပင္ေပါက္ခ်င္တယ္ဆို
အေစ့ခြံ အရင္ပ်က္စီးရသလို
ၿမိဳသိပ္မရတဲ့ တစ္စံုတစ္ရာကို အေၾကာင္းျပဳ
နင္နဲ့ငါ ခင္မင္မွဳဟာ
တစ္ခုခု လြဲေခ်ာ္ခဲ့ပါၿပီ။

တိတ္တိတ္ေလးေမ်ာ္ကိုး
ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပ်ိဳးခဲ့တဲ့
ပုန္းလွ်ိဳးကြယ္လွ်ိဳး သစ္တစ္ပင္ကို
နင္ဘယ္လို သေဘာထားမွာလဲ
အေတြးထဲမွာပဲ ေမးမိတယ္။

ေျပာၾကစတမ္းဆိုရင္
နင္မျမင္ေပမယ့္
ရိွတဲ့အရာဟာ ရိွခဲ့တယ္
ပ်က္တဲ့အရာဟာ ပ်က္ခဲ့တယ္
တကယ္ေတာ့ အမွန္တရားဟာ
ဖယ္ရွားလို.မရဘူးကြယ္။

နင္မသိရေပမယ့္
က်ခဲ့တဲ့ သိကၡာနဲ.
လိပ္ျပာက နာခ်င္ပါတယ္
သူငယ္ခ်င္းရယ္
ငါဘယ္လိုမွ အျပစ္မျမင္တတ္ဘူး။

ရူးမိုက္ျခင္းက အမွားဆိုရင္
အဲဒီ အမွားကိုေပြ.ဖက္
တနင့္တပိုး အိပ္မက္ေနဦးမယ္
ဘယ္သူမွ ေျခာက္ျပစ္မကင္းပါဘူး။

နင္ေတြးနိုင္တတ္ခဲ့ရင္
လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ကာလမ်ားက
စကားေတြကို သံုးသပ္ၾကည့္ပါ
ငါဘယ္လို ျဖစ္ခဲ့သလဲ
ျမင္ရဲရင္ ျမင္လို.ရပါတယ္။

တို.ၾကားက ခင္မင္မွဳကိုလည္း
ေကာင္းကင္ထဲက တိမ္ေတြလို
အမွန္တကယ္ဆိုေပမယ့္
ဘယ္လိုမွ ဖမ္းကိုင္လို.မရပါဘူး။

စကားတစ္ခြန္းနဲ.ေတာင္
ငါမခ်ည္ေနွာင္ခဲ့တာဟာ
ငါေပးခ်င္တဲ့လြတ္လပ္ျခင္း
မင္း ရေစခ်င္တာပါ
အထင္မလြဲပါနဲ.။

တစ္ေယာက္ ကိုတစ္ေယာက္က
အသံုးခ်ဖို. မလိုသလို
ေပးဆပ္ဖို.လည္းမလိုပါဘူး
ရူးခဲ့မိုက္ခဲ့မိရင္
ဒီျဖစ္စဥ္မွာ…သူ “တရားခံ”

ကိုယ့္ ကို ကိုယ္ လက္ညိွဳးထိုးၿပီး
အၿငိဳးႀကီးႀကီးေျပာလိုက္တာပါ
ဟုတ္ပါတယ္…ငါက
တစ္ခဏနဲ. တစ္ဘ၀ကို
ေနာင္တမဲ့စြာ လဲခဲ့သူပါ။

သူငယ္ခ်င္းျဖစ္စဥ္မွာ
တစ္သက္စာေနခ်င္လည္း
အရင္လို မဟုတ္ေတာ့တဲ့ အတြင္းစိတ္
ဘယ္သူေလွာင္ပိတ္ထားခ်င္မွာလဲ။

ေျပာင္းလဲလို.ရတဲ့ ခင္မင္ခြင့္ကို
နင့္လက္ကို ငါအပ္ပါတယ္
ဖယ္ခ်င္ဖယ္ ဖ်က္ခ်င္ဖ်က္
နင္ ဆက္လက္ ေဆာင္ရြက္ပါ။

ရိုးသားမွဳ ဆိုတဲ့ သေဘာဓာတ္
အေရာင္ေျပာင္းတတ္တာေတြ.ဘူးရဲ.
မေျပာင္းလဲခဲ့ရင္လည္း အျပစ္မရိွ
ကိုယ့္အျဖစ္ ကိုယ္သာသိတယ္။

ျဖဴစင္ျခင္း ဆိုတာထက္
မွန္ကန္ျခင္းကို ပိုနွစ္သက္ခဲ့တာပါ
တကယ့္တကယ္တမ္းမွာ
ဘယ္အရာမွ မတည္ၿမဲပါဘူး။

ပြင့္ေနတဲ့ တံခါးတစ္ခ်ပ္
သိခ်င္တိုင္း မ၀င္အပ္လို.
ရပ္တန္.ၿပီး ေခၚမိတာပါ
ဘာမွေတာ့ မဟုတ္ဘူးကြယ္။

ငါနင့္ကို တစ္ဖက္သတ္
မေျပာအပ္တာေတြ ေျပာမိသလား
အျပစ္ရိွသူကငါပါ
ငါလည္းသိ နင္လည္းသိ
ယဥ္ေက်းမွဳမရိွတာ ငါေလ။

ေစာ္ကား သိကၡာခ်လိုစိတ္
ငါ့မွာ အရိပ္ေတာင္ မရိွပါဘူး
အဦးဆံုးေျပာခဲ့သလို
စကားကို မေျပာတတ္တာပါ။

အကိ်ဳးတရားတစ္ခုဟာ
အေၾကာင္းတရားမ်ားစြာေၾကာင့္လည္း
ေျပာင္းလြဲတတ္ မွားတတ္ပါရဲ.
မင္းနဲ.ငါနဲ. နွစ္ဦးၾကားမွာ
ဘာမွားခဲ့သလဲကြယ္။

သူငယ္ခ်င္းေလးရယ္
မင္းနဲ.ငါဟာ
ရန္ဘက္မဟုတ္ခဲ့ပါဘူး
တိုက္ပြဲတစ္ခုလိုမ်ိဳး
ငါ့ကို ေခ်ာင္ပိတ္မသတ္ပါနဲ.ကြယ္။

နင္ရိွရာကိုငါ
မလာ၀ံ့ခဲ့ပါ
တခါတခါ ျမင္လိုစိတ္ကို
ရူးမတတ္ ၿမိဳသိပ္ခဲ့ပါတယ္။

ဘယ္သူမွ မတားေပမယ့္
ငါ့စိတ္ငါ စည္းျခားလိုက္တယ္
အခိုက္အတန္.မ်ားစြာကိုလည္း
အိပ္မက္ထဲ ပို.လိုက္တယ္။

အတြင္းစိတ္ကို ထိန္းသိမ္း
ႀကိဳးစားၿပီး စိမ္းခဲ့တယ္
လြယ္ေတာ့မလြယ္ကူခဲ့ပါ
ငါသိပ္ကို နာက်င္ခဲ့ပါရဲ.။

စိတ္ကူးနဲ. ေရွာင္ပုန္းၿပီး
စိတ္ကူးနဲ.ရံွဴးခဲ့တယ္
တကယ္တမ္းဆံုးရွံဴးျခင္းကို
ငါဘယ္လို ရင္ဆိုင္မွာလဲ။

ေရွ.ကိုမတက္သလို
ေနာက္ဖက္ကိုမလွည့္
ေခါက္ခဲ့တဲ့ တံခါးေရွ.မွာ
ငါ…ရပ္ေနေသးတယ္။

မဖိတ္ေခၚပဲနဲ.
ငါ မ၀င္ရဲခဲ့ပါဘူး
စိတ္ကူးေတြ တေပြ.တပိုက္ရိွတိုင္း
ငါမိုက္ဖို.သင့္ရဲ.လား။

ပတ္၀န္းက်င္ တိုင္းတာတဲ့စံ
ေပတံေတြနဲ. မကိုက္ညီလို.
ငါမိုက္တယ္ ေျပာခ်င္ေျပာပါ
ရင္ေရာေက်ာေရာ စည္းခံပါ့မယ္။

တစ္ေနရာထဲကရပ္ၾကည့္
တစ္ခုထဲ သိတဲ့အသိ
နင့္မွာ မရိွေစခ်င္ပါ
မာန၊ေဒါသ ပိတ္ဖံုးတဲ့
မ်က္လံုးတို.နဲ. ၾကည့္ရင္
အမွန္ကို ျမင္ပါ့မလား။

ျဖစ္သင့္လား ျဖစ္ထိုက္လား
တရားေတြ အခါခါေမးလည္း
အေတြးထဲမွာ မွဳန္မိွဳင္း
ပိုင္းျဖတ္ မေ၀ဖန္တတ္ခဲ့ဘူး။

မထူးျခားတဲ့နိမိတ္ပံု
နင္ငါ့လို ႀကံဳရင္
နင္ဘယ္လိုဆံုးျဖတ္မွာလဲ
ရဲရဲေျဖၾကည့္စမ္းပါ။

နင့္ဆီမွာ
ျဖဴစင္ခြင့္ ရိွပါေသးတယ္
ဖယ္ရွားခြင့္ ျပင္ဆင္ခြင့္
နင္သင့္ရာ ဆံုးျဖတ္နိုင္တယ္။

ငါဆိုတဲ့ ေဟာဒီေကာင္ကေတာ့
မေရွာင္နိုင္တဲ့ ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းနဲ.
ရိုးသားစြာရစ္ပတ္
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တုတ္ေနွာင္တတ္ခဲ့ၿပီ
မျဖည္ခ်င္ မျဖည္သင့္
နင့္လက္ကို ႀကိဳးစေပးပါတယ္။

ေၾသာ္……
ရင္ဘတ္ထဲက တရားက
စကားေတြကၽြံခဲ့ၿပီပဲ
တြင္းထဲကေျမြလို
ျပန္ေကြ.ဖို.ဆိုတာ
မလြယ္ေတာ့ပါဘူး။

သက္တံ့ျဖစ္စဥ္လိုေပါ့ေလ
ေနျခည္နဲ. မိုးျမဴမွဳန္
ခဏဆံုခိုက္ ေပၚထြက္ခဲ့
အိပ္မက္ကမာၻထဲက ခင္မင္မွဳ
အခုလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာေတာ့……..

ရင္ထဲက ျဖဴစင္ျခင္းတရားကို
အျခားတစ္ခု အစားမထိုးခဲ့ပါ
ရိွေနတဲ့ ျဖဴစင္မွဳအျပင္
ေနာက္တစ္ခုယွဥ္ၿပီး ျဖစ္ထြန္းခဲ့တာ။

အခန္းတစ္ခုလံုးလံုေအာင္ပိတ္
တိတ္ဆိတ္စြာေနဘူးပါတယ္
ကြယ္၀ွက္မရတဲ့စိတ္အစဥ္ကို
မျမင္ပါေစနဲ. ဆုေတာင္းဘူးတယ္။

နင္နဲ.ငါ ႀကံဳဆံုေတြ.တိုင္း
နွဳတ္ခမ္းကို တင္းတင္းေစ့လို.
ႀကိဳးစားေမ့ခဲ့ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြ
အခုေနအခါမွေျပာျပလည္း
စကားပဲ အဖတ္တင္ေတာ့မယ္။

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ တရားျပ
နားခ်ဖို. ႀကိဳးစားရင္း
မင္းမသိတဲ့ အမွားေတြ
ခြဲျခားမရေအာင္ ေ၀ခဲ့တယ္။

ဘ၀ရဲ. အခိုက္အတန္.တို.က
ဘယ္ေတာ့မွ အကန္.လိုက္မရိွခဲ့
နံရံနဲ. ပိုင္းျဖတ္
သတ္သတ္စီ ထည့္မထားပါဘူး။

ေရာယွက္ရွဳပ္ေထြးတဲ့
အေတြးတို.ရဲ.ျဖစ္စဥ္တိုင္းမွာ
ရိုးသားျခင္း ဘယ္ေလာက္လို. ပိုင္းျခားျပ
ခင္မင္ျခင္း ဘယ္မွ်လို. ပိုင္းျခားျပ
ျဖဴစင္ျခင္း ဘယ္သို. လို. ပိုင္းျခားျပ
ဘယ္ေတာ့မွ မရဘူး။

နင္နဲ.ငါ့ရဲ. အခင္အမင္
ဘယ္ေလာက္ျဖဴစင္တယ္ေျပာေျပာ
တရံေရာ ကာလမ်ားမွာ
အျခား တပါးေသာအေတြး
ေသးေသးမႊားမႊားေလးေတာင္
နင္ မေတြးခဲ့ဘူး ဖူးလား။

အခ်ိန္ကာလ တို.ရဲ.အကိ်ဳး
တိုးတက္မွဳဆိုတာ ရိွတယ္
ဘယ္သူမွ ပုန္းမရခဲ့ပါ
ဘ၀ရဲ. စကၠန္.တိုင္းမွာ
အရာမွားစြာ ျပည့္လွ်ံလာေနတယ္။

သစ္တစ္ပင္ရဲ. ရွင္သန္မွဳသေဘာ
မသီး မပြင့္နဲ.ေျပာမွာလား
စဥ္းစားပါကြယ္
ဘယ္လို ျဒပ္မဲ့တရားကမွ
သူ.ကိုတားလို.မရပါဘူး။

အရိပ္ေန အခက္မခ်ိဳးခဲ့ပါဘူး
ႏူးညံ့တဲ့ သိမ္ေမြ.မွဳကို
တစ္ခုခု မျဖစ္ေစခ်င္ပါ
ၾကာျမင့္ခဲ့တဲ့ ငါ့စိတ္ထား
စကားအျဖစ္ ေျပာခဲ့တာပါ။

မူလမသိတဲ့ ေျပာင္းလဲျခင္းေၾကာင့္
မင္းအျပစ္တင္ရင္လည္း
ဘယ္အထဲမွာ သြားျပင္ဆင္မလဲ
ဘယ္ေနရာက “စ” လြဲသလဲ
ငါလည္းမသိပါဘူး။

ခင္မင္မွဳဟာ ျဖစ္စဥ္တစ္ခုပါ
ေရတံခြန္လို စီးဆင္းမွဳေလ
ေရမရိွရင္မရွင္သန္ဘူး။

ေရတံခြန္ကို ေထာက္ပံ့ထားတဲ့
ေအာက္ခံေက်ာက္သား ပကတိ
အဲဒါအမွန္တကယ္ရိွတယ္
မင္းသိတဲ့ ေရတံခြန္ ေရပန္းလို
မလွပပဲ ၾကမ္းတမ္းမယ္
ဘယ္အခါမွ ေပ်ာက္ကြယ္မွာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။

မင္းရင္ထဲက ခင္မင္မွဳ
သူ.အတိုင္းထားလိုက္ပါ
ငါေျပာတဲ့ စကားေတြကိုလည္း
ရင္ထဲမွာ သိမ္းခ်င္သိမ္း
မသိမ္းခ်င္ေမ့လိုက္ပါ။

ငါကေတာ့
ေၾကာင္းက်ိဳးမဲ့ အျမင္ေတြကို
မျပင္ဆင္ေတာ့ပါဘူး
ရူးတယ္ပဲေျပာေျပာေလ
အကၡရာမဲ့စြာ ငါ ေၾကြမယ္။

သူငယ္ခ်င္းေလးရယ္
တကယ္ေတာ့ မင္းဘက္မွာ
ဘာတစ္ခုမွ မမွားခဲ့ပါဘူး
အဦးဆံုးေျပာင္းလဲခဲ့တာ
ငါပါ………

အခုေတာ့
ကာလမ်ားစြာ ရင္ထဲထည့္
ငါေျခစံု ရပ္ေနခဲ့တယ္
နင္ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္မွာလဲ
လြဲေခ်ာ္ေနတဲ့ တံခါးတစ္ခ်ပ္
တို.
ၾကား
မွာ
ကန္.
သတ္
လို. ။ ။