“ေျပာျပလို. မယုံမွာစာရင္
မေျပာျဖစ္တာ ပိုေကာင္းမယ္ ” ထင္လို.
ငါေရတြက္ထားခဲ့တဲ့ အိပ္မက္ေတြရယ္
ငါေရတြက္လို. မနိုင္ေတာ့တဲ့ အလြမ္းေတြရယ္
စိတ္ကူးထဲမွာစပ္ျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေတြရယ္
မင္းေပးထားတဲ့ စာအုပ္ေလးထဲမွာ
မွတ္ထားဖို. ႀကိဳးစားေသးတယ္
ေနာက္ေတာ့လည္း မမွတ္ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး
“ဘာထူးမွာလည္းေလ”ေပါ့။
ေျပာျပဖြဲ.ႏြဲ.တဲ့ အခ်စ္ဟာ
ၾကည္ႏူးစရာပါ
ဒါေပမယ့္
ေျပာမျပတတ္တဲ့ အခ်စ္မ်ိဳးလည္း
တကယ္ပဲရိွတတ္ပါတယ္
င့ါဘယ္ဘက္လက္ဖ၀ါးေလးထဲမွာ
၀ွတ္ထားတဲ့အခ်စ္
အျပစ္မဆိုဘူးတဲ့ င့ါနွဳတ္ခမ္းဖ်ားမွာ
သိမ္းထားတဲ့ စကားထာ
နားလည္ပါရဲ.လား ခ်စ္သူ။
ကေလးရယ္
အခ်စ္ဆိုတာ စကားလံုးေတြမွမဟုတ္ပဲ
ရွင္းျပဖို.မွမလြယ္ပဲ
ေတြးၾကည့္ဖို.မလိုဘူး
နားလည္ဖို.မလိုဘူး
“ ခံစားတတ္ဖို.ေလးပါ ”
စိတ္ကိုစိတ္ခ်င္း လွမ္းၾကည့္ရတာမ်ိဳး
အခ်စ္ကို အခ်စ္ခ်င္း ဆက္သြယ္ရတာမ်ိဳးပဲဟာ
တကယ္ေတာ့
မခက္လွပါဘူး။
ငါေလ
အခ်စ္ကို စာမဖြဲ.တတ္ခဲ့ပါဘူး
ကတိေတြ အမ်ားႀကီးေပးမယ့္အစား
တစ္ခ်က္သာ ၿပံဳးျပလိုက္ခ်င္တယ္
ေအာက္ေမ့ေၾကာင္းေတြေျပာမယ့္အစား
တနင့္သက္သက္သာ ေငးၾကည့္လိုက္ခ်င္တယ္။
လွပတဲ့ သီခ်င္းေလးကို
သိမ္းထားတဲ့ေစာင္းႀကိဳးေလးလို
ငါ တင္းေျဖာင့္ခဲ့ရတယ္
ႏူးညံ့တဲ့ ပင္ပ်ိဳေလးကို
၀ွက္ထားတဲ့ သစ္ေစ့ခြံေလးလို
ငါ………မာေက်ာခဲ့ရတယ္။
ေအးစက္တယ္…..လို.ထင္ရင္လည္း
ငါ ေၾကေၾကကြဲကြဲ လက္ခံပါ့မယ္
တကယ္ဆို
မင္းရွဴထုတ္လိုက္တဲ့ ထြက္သက္ေငြ.ေလးကအစ
ငါက သိမ္းထားခ်င္တယ္ဆိုတာ
မင္းမွမသိပဲ။
ေၾသာ္……….ငါလည္း
သာမန္လူေတြလိုပါပဲ
ၾကည္ႏူးေပ်ာ္ေမြ.ခ်င္တာေပါ့
ဒါေပမယ့္
ၿပံဳးျပရင္ အစြယ္ထုတ္တယ္ ထင္မွာစိုးတယ္
ဖက္ထားရင္ ခ်ဳပ္ေနွာင္တယ္ ထင္မွာစိုးတယ္
ျမတ္နိုးမွဳကိုအထင္လြဲရင္
ရင္ကြဲရမယ့္ အျဖစ္ေၾကာင့္
အခ်စ္ကို “လက္လီ ” သံုးခဲ့ရတယ္။
ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုခ်စ္ၾကပါသလဲ
အခ်စ္ဟာ ၿပိဳင္ပြဲမွမဟုတ္တာ
သူ.အတိုင္းအထြာနဲ. သူ.ခ်စ္ျခင္း
(စဥ္းစားၾကည့္စမ္း )
ဆင္တစ္လွမ္း က်ားတစ္ခုန္ ယုန္တစ္ေျပး
တကယ္ဆို ဒီအကြာအေ၀းပါပဲ။
တဒဂၤ သာယာမွဳထက္
တစ္သက္တာအတြက္ေမွ်ာ္ရည္
တည္ၾကည္စြာေစာင့္ေရွာက္ျခင္း
မင္း မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား။
ရင္ခုန္ စိတ္လွဳပ္ရွားျခင္းကိုပဲ
အခ်စ္လို.ေခၚမွာလား
ခ်မ္းေျမ့သိမ္ေမြ.မွဳ
လံုၿခံဳေႏြးေထြးမွဳတို.အား
မင္း……..ေမ့မထားလိုက္ပါနဲ.။
စကားလံုး အနုအလွေလးေတြထက္ပိုၿပီး
နက္ရွိဳင္းျမင့္ျမတ္တဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရား
မင္းအေပၚမွာ ငါထားေၾကာင္း
ညီမေလး နားလည္နိုင္ပါေစ။
မင္းပါးျပင္ေလးကို
လက္ဖ်ားနဲ.ပြတ္သပ္ရင္း
မင္းလက္ဖမိုးေလးကို
စိတ္ကူးနဲ. ပါးအပ္ရင္း
ဘာရယ္လို. မသိပဲ
၀ဲတက္လာဘူးေသာ မ်က္ရည္ေငြ.မ်ား
ခံစားခ်က္ဟာ အတုလုပ္လို.မွမရတာကြယ္။
ညီမေလးေရ
အဖိုးသိပ္ထိုက္တဲ့ ရတနာတစ္ပါးဆိုရင္
ေသာ့အထပ္ထပ္ခတ္ၿပီး
လံုၿခံဳရာမွာ ၀ွက္ထားရတယ္
ဘယ္သူ.ကိုမွ “ တျပျပ ” မလုပ္ရဘူး
ငါ့ရင္ခြင္ကိုလည္း
“ ထိုကဲ့သို. ” လို.ပဲနားလည္ပါ။
ဘယ္သူမွမသိေအာင္
မင္းပါးျပင္ေလးေပၚမွာလည္း
ငါ့သစၥာတရားကို
ထိန္းသိမ္းထားနိုင္တာပါပဲ။
တစ္ေန.ေန. …………
သစၥာတရားမွာ
စံပယ္ျဖဴမ်ား ဖူးပြင့္လာခ်ိန္
ေရလႊာေပၚေရးေသာ ငါ့ကဗ်ာကို
တိမ္ေတြကေျပာျပၾကတဲ့အခါ
ခ်စ္သူေပ်ာ္ဖို.
တိတ္ဆိတ္စြာ အရွံဳးေပးခဲ့သူတစ္ေယာက္ကို
မင္းသတိရပါလိမ့္မယ္ ကေလးရယ္။ ။
No comments:
Post a Comment