အဖူးဘ၀ကေန
ရႊန္းမွည့္သစ္သီးေလး ျဖစ္စဥ္တေလွ်ာက္မွာေတာင္
ဘယ္အခ်ိန္ေႄကြမယ္မွန္း မသိတဲ့ ကံတရားရိွေနမယ္
အၿပီးတိုင္ မခ်ည္ေႏွာင္ရေသးခင္
တင္းသြားျပတ္သြားမွာ စိုးရိမ္တယ္။
မ်က္လံုးခ်င္းအလႊဲမွာကိုပဲ
မင္းအေတြးက ဖ်တ္ကနဲ လြင့္သြားနိုင္ေတာ့
စိတ္အခန္.မသင့္ခ်ိန္ တစ္ခုခုမွာ
ငါမသိတဲ့ တစ္ေယာက္ေယာက္ဆီ
မင္းအလင္းေလးယိုင္ထြက္သြားမွာ
ငါ……ေသမေလာက္ေၾကာက္တယ္။
အသီးအပြင့္ အကိုင္းအခက္ေတြေပးၿပီးတဲ့အခါ
ေရေသာက္ျမစ္အထိ တူးယူဖို.မေကာင္းပါဘူး
ေသဆံုးေျခာက္ေသြ.ရမွာထက္
ေနာက္ထပ္သီးပြင့္မေပးနိုင္မွာစိုးလို.ပါ။
ေၾသာ္……အနက္ရိွဳင္းဆံုး အျမစ္ဟာ
ပင္စည္ကိုခိုင္မာေစနိုင္တယ္
ဒီလိုပဲ
ျဖည့္ဆီးမွဳေတြေပးနိုင္တဲ့အခ်စ္ကို
အေ၀းဆံုးမွာ၀ွက္ထားရမယ္။
ဒီမွာပဲေနေစခ်င္တာကလြဲလို.
မင္းကိုငါ တားပိုင္ခြင့္မရိွဘူး
ရိွရင္ေတာင္မသံုးစြဲဘူး
ငါဟာ တံငါမဟုတ္ဘူး
စိတ္ကိုမွ်ားမယူဘူး
ငါဟာ မုဆိိုးမဟုတ္ဘူး
ဆႏၵကို ေထာင္မဖမ္းဘူး
အခ်စ္ကို ဖမ္းဆီးခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားတဲ့အလုပ္
ဘယ္ေတာ့မွ ငါမလုပ္ဘူး။ ။
No comments:
Post a Comment