အလြမ္းနဲ.
အိပ္ယာက မထခ်င္ေတာ့ဘူး။
ငါခြင့္လႊတ္တာ မမွန္ခဲ့သလို
မင္းစြန္.ပစ္တာ မမွားခဲ့ဘူးလား
ေကာင္းကင္ကို ေမးတဲ့ေမးခြန္း
ေျမႀကီးက မေျဖသင့္ဘူး။
မင္း၀င္လာဖို.
တံခါးဖြင့္ေပးတဲ့လက္ကပဲ
မင္းထြက္သြားမယ့္ တံခါးကို
ဖြင့္ေပးခဲ့တာပါ
ဘယ္ဘ၀က ၀ၮ္ေၾကြးမွန္း မသိေပမယ့္
ေဟာသည္ဘ၀မွာ
ဆပ္လိုက္ရတာေတာ့ ေသခ်ာတယ္။
တခ်ိဳ.က
တစ္ဘ၀လံုးစိုက္ပ်ိဳးရတယ္
တခ်ိဳ.က
ခဏေလးနဲ. ရိတ္သိမ္းသြားတယ္
သည္ေလာက
စိတ္ကိုနာတယ္။ ။
No comments:
Post a Comment