(ပံုေျပာပါဆိုလို. ေျပာရတဲ့ပံုျပင္)
ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက
နတ္သမီးေလးတစ္ပါး
လယ္လယ္သြားတယ္ဆိုၾကပါစို.။
ေတာအုပ္ကပန္းေတြခ်ည္းပြင့္တယ္
နတ္သမီးဆိုတာကလည္း
ပန္းကေလးလိုပါပဲ
ေရႊအဆင္းရုပ္ထုေလးပဲေပါ့
တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္
သူကေပ်ာ္တတ္စတတ္တယ္
လိပ္ျပာေလးေတြကို
သူ.တန္ခိုးနဲ.ပန္းပြင့္ေတြ၀ွက္ထားတာမ်ိဳး
ၾကယ္ေလးေတြကို
ခေရပြင့္အျဖစ္ေျပာင္းတာမ်ိဳး
အဲသလိုမ်ိဳး
ရိုးသားတဲ့စေနာက္မွဳေလးေတြနဲ.ေလ။
နတ္သမီးေလးေလ
ေတာထဲမွာ
နွင္းဆီပင္ကို
ဆူးေတြျဖဳတ္ပစ္ဖို.သင့္မသင့္
စဥ္းစားေနတုန္း
ခါးကုန္းႀကီးတစ္ေယာက္ကိုေတြ.ေရာတဲ့။
ဒါနဲ.ပဲ
သနားတတ္တဲ့နတ္သမီးေလးက
ခါးကုန္းႀကီးကိုေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ေပးဖို.စဥ္းစားၿပီး
ခါးကုန္းမႀကီးေယာင္ေဆာင္လိုက္ပါေလေရာ။
ၿပီးေတာ့
ခါးကုန္းႀကီးဆီသြား
တူတူပုန္းတန္းေဆာ့မယ္တဲ့
အေဖၚမဲ့ခါးကုန္းႀကီးေပ်ာ္သြားတယ္
ေဆာ့မယ္ေပါ့
တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ပုန္းဖို.မဲခ်ေတာ့
ခါးကုန္းမႀကီးမဲက်တယ္
ခါးကုန္းမႀကီးက
ေခါင္းေလာင္းပန္းပင္ေလးထဲ၀င္ပုန္းတုန္း
တစ္ခုေသာေခါင္းေလာင္းပန္းေလးကို
ခလုတ္တိုက္မိလိုက္ေတာ့
ဂီတသံေလးနဲ.အတူ
ပန္းပြင့္နတ္သားေလးေပၚလာတယ္။
နတ္သမီးေလးဟာ
နတ္သားေလးကိုျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္သြားေတာ့
မူလနတ္သမီးေလးလိုျပန္ေျပာင္းလိုက္တယ္
နတ္သားေလးလည္း
သိပ္လွတဲ့နတ္သမီးေလးကိုခ်စ္သြားတယ္
နွစ္ေယာက္သားေလ်ာက္လယ္ၾကဖို.တိုင္ပင္တယ္။
နတ္သမီးေလးက
ခါးကုန္းႀကီးကိုမေမ့ပါဘူး
သူရွာေနတဲ့ဆီသြားၿပီး
သူျပန္ေတာ့မွာမို. ဆက္မရွာဖို.ေျပာခဲ့တယ္။
ခါးကုန္းႀကီးက
နတ္သမီးေလးကိုၿပံဳးျပပါတယ္
ဘာမွေတာ့မေျပာဘူး
နတ္သမီးေလးထြက္သြားမွ
ဆက္ကာဆက္ကာသူရွာတယ္
ဟုတ္တယ္ေလ
သူရွာေနတာနတ္သမီးေလးမဟုတ္ပါဘူး
ခါးကုန္းမႀကီးပါ။
ဒီေန.ထိလည္း
ေတာထဲမွာ
ခါးကုန္းႀကီးတစ္ေယာက္
ခါးကုန္းမႀကီးကိုရွာေနတုန္းပါ
မရွာနဲ.ေတာ့လို.မ်ား
မေျပာလိုက္ပါနဲ.
ကမာၻေပၚမွာ သူပိုင္ဆိုင္တာက
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုတည္းပါ။
ပံုျပင္ဆံုးရင္
သင္ခန္းစာေပးရတယ္
ကေလးတို.ေရ
ေလာကႀကီးမွာ
အထီးက်န္ခါးကုန္းႀကီးကိုသနားရင္
ခါးကုန္းမႀကီးလိုမ်ား
အေယာင္မေဆာင္ၾကပါနဲ.ေနာ္။
ခါးကုန္းႀကီးဟာ
နတ္သမီးေလးကိုမေတာင္းဆိုခဲ့ပါဘူး
သူနဲ.တန္ရာတန္ရာ
ခါးကုန္းမႀကီးကိုေတာင္သူမရခဲ့ဘူး
ဒီေတာ့
လူတစ္ေယာက္ကိုသနားလို.ကူညီခ်င္ရင္
ဒီပံုျပင္ေလးကိုသတိရပါ။
ပံုျပင္ေလးကေတာ့ဒါပါပဲကြယ္။ ။
No comments:
Post a Comment