မင္းမရိွတဲ့ရက္
ငါ့ကို တည္.တည္.၀င္ေဆာင့္လို.
နာက်ည္းမွဳက
မလြမ္းဖို. မလံုေလာက္ဘူး။
ေနာက္တစ္ခါ ျပန္ၾကည့္လည္း
ဒီဇာတ္ကားက ဒီဇာတ္သိမ္းပဲ
သစ္ရြက္လွဳပ္တာက အစ
ထိထိခိုက္ခိုက္ ျဖစ္ေနဖို.မေကာင္းဘူး
သူ.သေဘာသူေဆာင္ေနတဲ့ ေလာက
ငါ့သေဘာ ငါမေဆာင္ႏိုင္တာက ခက္တယ္။
ထိုင္မရ ထမရ သတိရျခင္းမွာ
ထိုင္လိုက္ ထလိုက္ လုပ္ေနမိေတာ့ ပိုဆိုးတယ္
ေဆးလိပ္ႏွစ္ဘူးကုန္သြားၿပီ
ငါက ဘယ္သြားေဆာက္တည္ရမွန္း မသိေသးခဲ့။
တစ္ခုေတာ့ရိွတယ္
ငါျပန္လာမွ အသက္ရွင္မယ္ဆိုေတာင္
ငါ ျပန္မလာေတာ့ဘူး။ ။
No comments:
Post a Comment