ျမစ္တစ္စင္းလိုစီးဆင္းတာဆိုရင္
တမံေဆာက္ၿပီးပိတ္ပစ္လို.ရေသးတယ္
ေက်ာက္ခက္ေက်ာက္လက္ၾကားကေန
စိမ့္စမ္းေရေတြ တစ္စက္ခ်င္း စိမ့္လာသလိုမ်ိဳး
ငါ့အလြမ္းက အရင္းအျမစ္လည္းရွာမရဘူး
တားဆီးလို.လည္းမရဘူး။
ေရာက္ဘူးတဲ့ေနရာေတြက မေျပာင္းလဲဘူး
မင္းနဲ့ငါေတာ့ အတူတူမေရာက္နိုင္ေတာ့ဘူး
ေအာက္ေမ့တသ ျခင္းက
မီးခလုပ္လို အဖြင့္အပိတ္လုပ္လို.ရရင္လည္းအေကာင္းသား။
ပိတ္လို.ရလည္း မပိတ္ျဖစ္ေလာက္ပါဘူး
မင္းနဲ.ပတ္သက္တာမွန္သမွ်
နာက်င္ျခင္းကိုေတာင္ သိမ္းထားတာဆိုေတာ့
အလြမ္းေလာက္ကေတာ့ လိုလိုခ်င္ခ်င္ပါပဲ။
အသက္သံုးဆယ္ေက်ာ္မွ
အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္တယ္ဆိုၿပီးမဟားၾကပါနဲ့
အခ်စ္ကို ကိုးကြယ္တာမဟုတ္ဘူး
ဦးေႏွာက္ကို အခ်စ္က အာဏာသိမ္းသြားတာ။ ။
No comments:
Post a Comment