ၾကာခဲ့ၿပီတစ္ေန.
ငါ့ေရွ.မွာ မ်က္လံုး၀ိုင္း၀ိုင္းနဲ. အစာရွာသလို ေမာ့ၾကည့္လာ
သနားပါတယ္
ႏွလံုးသားကို နည္းနည္းေလးလွီးၿပီးခ်ေကၽြးလိုက္တယ္
အားရ၀မ္းသာထိုးဟပ္
ၿပီး ႏွဳတ္ခမ္းကို လ်ာေလးနဲ.တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္သပ္
မတင္းတိမ္သလိုေမာ့ၾကည့္ၿပီးေနာက္က လိုက္လာ
ဒီလိုနဲ. ေနာက္ထက္နည္းနည္းခ်ေကၽြး
ငါသြားရာမွာသူေပ်ာ္ေမြ.ခဲ့ၿပီ
နွလံုးသားကို နည္းနည္းခ်င္းလွီးေကၽြးၿပီး သူ.ကိုငါပိုင္ဆိုင္ခဲ့
နွလံုးသားကို နည္းနည္းခ်င္းလွီးေကၽြးၿပီး ေမၿမိဳ.ကိုတက္လည္တယ္
နွလံုးသားကို နည္းနည္းခ်င္းလွီးေကၽြးၿပီး က်ံဳးေဘးမွာထိုင္တယ္
နွလံုးသားကို နည္းနည္းခ်င္းလွီးေကၽြးၿပီး ႏွစ္ေယာက္တဲေလးေတြရွာတယ္
နွလံုးသားကို နည္းနည္းခ်င္းလွီးေကၽြးၿပီး သူ.ဘ၀ကို အနိုင္ယူခဲ့
ၾကာေတာ့လည္းသနားလာခဲ့တယ္
နွလံုးသားကို နည္းနည္းခ်င္းလွီးေကၽြးထားရံုနဲ. သူကဘ၀ပါေပးရတာ
အဲဒီလိုနဲ.တစ္ေန.
ငါ့ရင္ခြင္ကိုသူ.ေခါင္းနဲ.တိုးေ၀ွ.
သူ.ကိုလံုးလွလွေလးကို ဆတ္ကနဲခါခ်
ေနာက္ကိုတစ္လွမ္းဆုတ္
ႏွဳတ္ဆက္သလိုေမာ့ၾကည့္ၿပီး သူထြက္သြားတယ္
အဲဒါနဲ. ကဗ်ာကရာရင္ဘတ္အေပါက္ထဲ လက္ထိုးထည့္ၿပီးထံုးစံအတိုင္း
လွိဳက္ဟာသြားေအာင္အံ့အားတသင့္ ေၾကာင္အေနမိတာက ငါ့ႏွလံုးသားမရိွေတာ့ဘူး
သူ.ကိုေကၽြးရင္း ကုန္ဆံုးသြားခဲ့
သူကေတာ့ ေလထဲကို မ်က္နွာေလးေမာ့ၿပီး နွလံုးသားအနံ. တေနရာရာမွာ ရိွသလိုမ်ိဳး
ေနာက္ကို မၾကည့္စတမ္း အေမွာင္ထဲကို တိုး၀င္သြားခဲ့
သူေျပာလိုက္တာလား ကိုယ္ေျပာလိုက္တာလားမေသခ်ာတဲ့ အသံေတာ့ၾကားတယ္
အေပးအယူမွန္သမ်ွ အျမတ္ရယ္လို. ျပစရာ ႏွစ္ဘက္စလံုးမွာမရိွဘူး။ ။
No comments:
Post a Comment