ဆရာတစ္ေယာက္နဲ.( ဆရာ၀န္ပါ ) စကားေျပာမိေတာ့ သူ.သမီးကို မူႀကိဳထားဖို. စာမသင္တဲ့မူႀကိဳကို မနည္းရွာတာေတာင္မေတြ.ဘူးဆိုပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တို.ဆိမွာ မူႀကိဳေတြမွာ စာသင္မွဆိုတဲ့ အစြဲေတြ က ခက္တယ္ပဲေျပာရမလားပါပဲ။ ကေလးေတြရဲ. နုနယ္လွတဲ့ လက္ကေလးေတြဟာ ငါးႏွစ္မွ ၿမဲၿမံေအာင္ကိုင္တြယ္နိုင္လို. စာသင္တဲ့ အရြယ္ကို ငါးႏွစ္လို. သတ္မွတ္ထားတာပါ။ သူတို.ရဲ့ လက္ကေလးေတြ ပံုပ်က္ေကြ.ေကာက္သြားမွာ မစိုးရိမ္ၾကဘူးလားမသိ။ ပိုဆိုးတာက သူတို.ရဲ့ စိတ္ကေလးေတြကို ေက်ာင္းဆိုတာက တုတ္နဲ.အေငါက္ႀကီးစိုးေသာေနရာအျဖစ္မုန္းသြားေလမွ သူ.ရဲ.ေနာက္ ဆယ္စုႏွစ္ ႏွစ္ခုစာေလာက္ဟာ နာက်င္ျခင္းနဲ.၊ညီးေငြ.ျခင္းနဲ. ေက်ာင္းဆိုတာႀကီးကို တက္ေနရမွျဖင့္ ခက္ရခ်ည္ရဲ့။
မိဘေတြရဲ.ေစတနာေတြကို သံသယ မ၀င္ေပမယ့္ ေစတနာရ့ဲ လားရာေတြကို ဦးတည္ခ်က္မွန္ပါရဲ့လား စဥ္းစားမိေနတာၾကာပါၿပီ။ ေက်ာင္းေတြမွာ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းဟာ အေရးအႀကီးဆံုးပါ။ သင္ရိုးညႊန္းတမ္းေတြထဲမွာ မူလတမ္းဟာ အခက္ဆံုးပါ။ အပင္နုနုေလးဆိုတာ ပ်က္စီးဖို. အလြယ္ဆံုးပါပဲ။ ေဆးေက်ာင္းက ဆရာတစ္ေယာက္နဲ.ဆံုေတာ့ သူေျပာတာက ကေလးေတြက လက္ခ်ာခ်ိန္မွာထက္ က်ဴရွင္ခ်ိန္မွာပဲနားေထာင္ေတာ့တယ္တဲ့။ ဒီဆရာ ဒီစာခ်င္းတူေတာင္ ပိုက္ဆံေပးရတာကိုမွ ေလးစားပါသတဲ့။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေရႊယုန္ေရႊက်ားပံုျပင္ကို အမွတ္ရပါတယ္။ ေကာက္က်စ္တဲ့သူအျဖစ္ယုန္ကို ဘာလို.မ်ားထားပါလိမ့္။ တကယ္ေတာ့ ကပံုျပင္ေလးရဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ေကာက္က်စ္သူကို မနွစ္ၿမိဳ.ေစဖို.က ဘြားဘြားေပၚေနေပမယ့္လည္း မသိသာတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္၊တနည္းေပါ့ေလ ၊ျမွဳပ္ထားတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က အျပင္ပန္း လွပနူးညံ့ဟန္ရိွတဲ့ ယုန္မွာေကာက္က်စ္မ်ဳေတြရိွေနနိုင္သလို အျပင္ပန္း ရက္စက္ဟန္က်ားမွာလည္း ရိုးအမွဳေတြရိွေနနိုင္တယ္ဆိုတာပါ။ Hidden objective လို.ေျပာရမယ့္ ျမွဳတ္၀ွက္ထားတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္ပါ။
++++++++++++++++
ကၽြန္ေတာ္တို. ငယ္ငယ္က ဆရာ၀င္လာရင္ အတန္းထ၊လက္ပိုက္ ၊မဂၤလာပါဆရာမ ဆိုရတာ၊ ဘုရားရိွခိုးရတာေတြဟာ ျမွဳတ္ထားတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ေတြပါပါတယ္။ ပိုက္ဆံရိွတဲ့သူမိုလို. အမွိဳက္သိမ္းစရာမလိုဘူးဆိုတာမရိွပါဘူး။ ဘယ္သူ.သားမိုလို. အိမ္သာသီးသန္.ေပးရမယ္ဆိုတာ မပါပါဘူး။
ဒီေန. ေက်ာင္းတက္ရတဲ့ကေလးေတြဟာ ဘာေတြမ်ား မသင္ၾကားပဲတတ္ေျမာက္သြားပါလိမ့္လို.ေတြးမိရင္ စိတ္မေကာင္းစရာေတြပဲေတြးမိရပါတယ္။ သူတို. သင္ၾကားတတ္ေျမာက္သြားတာက (၁) ဆရာဆိုတာ ေငြေပးရင္၊ပညာဆိုတာ ေငြေပးရင္ရတယ္။ (၂) ေငြသာ အစစ ၿပီးေျမာက္ေစတယ္။
ကေလးေတြ အတြက္ နာသံုးနာ နဲ.ျပည့္စံုတဲ့ ဆရာေတြ ေလာကမွာ (အဲ၊ ကၽြန္ေတာ္တို.ဆီမွာ) က်န္ပါေသးရဲ့လား။ ဆရာေတြကို ဘယ္သူဖ်က္လည္း ေမးရရင္လည္း ရင္နာစရာပါ။ မိဘေတြပါပဲ။ စား၀တ္ေနေရးအေၾကာင္းမျပၾကပါနဲ.။ တခ်ိဳ.က စီးပြားျဖစ္ကို လုပ္ေနတာပါ။ အစကေတာ့ အားနာနာေပါ့၊ ေနာက္ေတာ့ လြယ္လြယ္ကူကူေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ မေပးရင္ ကေလးကို ႏိွပ္မယ္ေပါ့။ စိတ္မွန္းနဲ. ရမ္းေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ တကယ့္ အျဖစ္ေတြပါ။
သားေလးေမြးရင္ေတာ့ စာမသင္တဲ့ မူႀကိဳရွာရပါလိမ့္မယ္။
(ဆက္ပါမည္)
No comments:
Post a Comment