နည္းနည္းေတာ့ကို.ရို.ကားယားနိုင္ေနမွာပါ၊ ဒါေပမယ့္ ကမာၻေပၚမွာ ဒီေန.အထိ အမွန္ဆံုးသီ၀ရီဟာ ဒါ၀င္ရဲ့ ဆင့္ကဲျဖစ္စဥ္ပါ။ သဘာ၀ေဘးဆိုးဒဏ္ဆိုးေတြနဲ. ႀကံဳေတြ.ရတဲ့အခါ အေျခအေနနဲ. လိုက္ေလ်ာညီ္ေထြ ျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲေပးနိုင္တဲ့မ်ိဳးဆက္ေတြက်န္ရစ္ခဲ့ၿပီး မေျပာင္းလဲနိုင္တဲ့ မ်ိဳးဆက္ေတြ မ်ိဳးတုန္းခဲ့ပါတယ္။ ဒိုင္ႏိုေဆာေတြ၊ေမႊးရွည္ဆင္ေတြ၊ စြယ္ရွည္က်ားေတြဟာ ဒီေန.မွာမက်န္ေတာ့ပါဘူး။ ဟိုးေရွးေရွးတုန္းက ေတာထဲမွာ ခုန္ေပါက္ေျပးလႊားေနတဲ့ ေခြးေလာက္အေကာင္ေလးေတြဟာ လြင္ျပင္ကိုထြက္လာ၊ သတၱ၀ါႀကီးေတြ လိုက္တာကို ေျပးနိုင္ေအာင္ ေျခေထာက္ေတြရွည္လာ၊ ရွည္လာတဲ့ေျခေထာက္နဲ. လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္ ျမက္ေတြကို ကုန္းငံု.စားနိုင္ဖို. လည္ပင္းေတြပါရွည္လာ ၊ ေနာက္ဆံုးမွာ ျမင္းရယ္လို.ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။(ေဒါက္တာသန္းထြန္း၊လူေက်ာ္)
ကၽြန္ေတာ္တို. ဒီေန.ေခတ္မွာလဲ ေျပာင္းလဲသြားတဲ့ အေျခအေနကို လိုက္ေလ်ာညီေထြတံု.ျပန္နိုင္မွသာ ရွင္သန္ေပလိမ့္မယ္။
++++++
သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကေျပာပါတယ္။ သူ.ကေလးေတြကို ဘုန္းၾကီးေက်ာင္းမွာထားခ်င္ပါတယ္တဲ့။ ထားေပါ့ဆိုေတာ့ ခုေခတ္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမဟုတ္ပါဘူး။ ဟိုးတုန္းကဘုန္းႀကီးေက်ာင္းပါ။ အဲဒီမွာ ႀကီးနိုင္ငယ္ညွင္း၀ါဒရွင္သန္ပါသတဲ့။ သူေျပာခ်င္တဲ့ႀကီးႏိုင္ငယ္ညွင္းဆိုတာ ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္း ကိုေျပာတာပါ။ ဆရာေတာ္သြားေလ်ာက္ရင္ အတြယ္ခံရမယ့္အတူတူ လံုးသတ္တာေကာင္းတယ္ေပါ့၊ ဒီလိုနဲ.ေနာက္ဆံုးမွာ လူမာကေလးျဖစ္လာမယ္ထင္ပါရဲ့။
သူေျပာတာလည္းဟုတ္ပါရဲ.၊ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတြရဲ. အရိပ္အာ၀ါသေအာက္မွာ မင္းသားနဲ. သူဆင္းရဲသားဟာ တန္းတူမဟုတ္ေတာင္တန္းတူနီးပါး အေဆာ္ခံရမွာပါ။ လူႀကီးသားဆိုၿပီး ဆရာေတာ္ေတြလည္း တေပြ.ေပြ.တပိုက္ပိုက္ လုပ္မယ္မထင္ပါဘူး၊ ငါ့ကို လာၿပီးမလွဴလို.ဆိုၿပီး အတန္းလည္းခ်ပစ္မယ္၊ အၿငိဳးအေတးထားရိုက္မယ္ဆိုတာလည္း (ရိွသည့္တိုင္ေအာင္) အင္မတန္ရွားမယ္ထင္ပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ဘာေျပာခ်င္ေနတာလည္းဆိုေတာ့ ကေလးေတြဟာ သူ.ခြန္အားကို သူ.ဘာသာရွာေတြ.တတ္ေစခ်င္ေအာင္ေျပာေနတာပါ။ အေမ၊ ဆရာမက သူ.က်ဴရွင္မတက္လို. သားစာရရဲ.သားနဲ. အမွတ္မေပးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ကေလးရဲ့စိတ္ထဲမွာ သူတတ္နိုင္တဲ့အင္အား၊သူႀကိဳးစားအားထုတ္နိုင္တဲ့ အင္အားထက္ေက်ာ္ၿပီးရင္ဆိုင္ေနရတာပါ။ ႀကီးႏိုင္ငယ္ညွင္း၀ါဒဟာ အေျခအေနတူမွ်မွသာေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို. ကေလးေတြရဲ.စိတ္မွာ ဒီလုိအမွဳကိစၥဟာ သဘာ၀ပဲလို. ထင္သြားရင္ သူႀကီးျပင္းလာတဲ့အခါမွာ တရားမွဳမတရားမွဳကို ဘယ္လိုခြဲတတ္ေတာ့မွာလဲ။
++++++++++++++
ကၽြန္ေတာ့္ သားသမီးေတြကိုလည္း တူညီတဲ့ အေနအထားတစ္ရပ္ ၊သူရုန္းကန္ရွင္သန္နိုင္တဲ့ ပတ္၀န္းက်င္တစ္ရပ္မွာ အားခြန္ေတြ ျပည့္၀လာေစခ်င္ပါတယ္။ ကေလးေတြဟာ လို တ ရေနလို. မျဖစ္ပါဘူး။ တစ္ေန.ေန.တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ကိုယ္ျဖည့္ဆည္း မေပးနိုင္တဲ့ အေနအထားမွာ သူတို.တေတြ စိတ္ဓာတ္လူလားမေျမာက္တဲ့ အျဖစ္ေတြနဲ. ေလာက အလယ္မွာ က်န္မေနေစခ်င္ပါဘူး။
ဒီေန.ကေလးေတြၾကည့္လိုက္ေတာ့ အရာရာဟာ တစ္လုပ္စာဇြန္းေလးေတြနဲ. ေဘးမွာရပ္ေစာင့္ေနတဲ့ ဆရာေတြ၊ ဂိုက္ေတြ၊ ဒရိုင္ဘာေတြ၊ ကူေဖၚေလာင္ဘက္ေတြကုိယ္စီနဲ.။ ဘယ္မွာလဲ။ ကိုယ့္အားကို ကိုးစိတ္။
တကယ္ေတာ့ ကေလးေတြဟာလည္းစီမံခန္.ခြဲမွဳကိုတတ္ရပါမယ္။ ရီစရာေျပာေနတာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီေန.အိမ္စာမၿပီးရင္ ငါေဆာ့လို.မျဖစ္ဘူး၊ ဒီေန. ေဆာ.လိုက္ၿပီး မနက္ေစာေစာထ အိမ္စာလုပ္မလား၊မေဆာ့ပဲ အိမ္စာလုပ္မလား၊ ဒါဟာသူ.အရြယ္နဲ.တန္တဲ့ မန္းေန.ခ်္မန္.ပါ။
မိဘေတြထားရာေနေစရာသြား၊ မနက္က်ဴရွင္။ ညက်ဴရွင္နဲ. ဘ၀ေလးေတြ ကိုၾကည့္ရတာ၊ မိဘေတြ ရဲ. ဆႏၵေဇာေတြေအာက္မွာ ကိုယ္တိုင္လွဳပ္ရွားရုန္းကန္ခြင့္မရိွတဲ့ ကေလးေတြကို ျမင္ရတာ ရင္နာစရာကိစၥပါ။ ကၽြန္စနစ္ဟာ ကေလးေတြဆီမ်ားေရာက္ေန သလားထင္ရပါတယ္။ ေစတနာတရားဟာ တခါတခါ ေဘာင္ခ်ဲ.လြန္းေနေလသလား။
ကၽြန္ေတာ္လည္း သားေလးေမြးရင္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာထားခ်င္ပါတယ္။
+++++++++++++
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ တူေတြကို တြယ္ပါတယ္၊ ဒါကို ေလာကဓံနဲ.ေပးေတြ.ျခင္းလို. နာမည္ေပးထားပါတယ္။ ကေလးဟာ အတြယ္မခံခ်င္ရင္ ႀကိဳးစားရပါလိမ့္မယ္။ မဟုတ္တာလုပ္ရင္ ျပစ္ဒဏ္ရိွတယ္ဆိုတာ သိေနရပါမယ္။ လူ.ေလာက ဆိုတာက ပိုက္ဆံေပးလိုက္လို.၊ ကန္ေတာ့လိုက္လို. သားသားေလးေရ၊ မီးမီးေလးေရ လို. ျဖစ္သြားသူေတြ နဲ.ခ်ည္းႀကံဳမယ္ဘယ္ေျပာနိုင္ပါ့မလဲ။ တေန.ေန. ဒီကေလးဟာ သူမစြမ္းနိုင္တဲ့။ သူ.မိဘမစြမ္းနိုင္တဲ့ ေလာကရဲ. နာက်င္မွဳနဲ.ႀကံဳကိုႀကံဳမွာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္မွ နာရင္ ပိုဆိုးမွာပါ။
ကေလးေတြ ကိုယ္တိုင္လည္းလွဳပ္၇ွားရုန္းကန္ရျခင္းကို ႀကိဳက္ပါတယ္၊ အဲ၊ ဂိမ္းထဲမွာ ျဖစ္ေနတာတစ္ခုပါပဲ။ သူတို.ရဲ့ လြတ္လပ္ခြင့္မရိွတဲ့ထြက္ေပါက္ကို ဂိမ္းထဲကိုဦးလွည့္ လိုက္ၾကေလရဲ.။
(ဆက္ပါမည္)
No comments:
Post a Comment