စြန္.လႊတ္ရျခင္းက ၾကမ္းတမ္းရုပ္ဆိုးလြန္းေတာ့
ဒီကဗ်ာ
လွပေအာင္ မဖြဲ.နိုင္ေတာ့ပါဘူး အစ္မရယ္။
တမလြန္မွာ
အေမနဲ.ေတြ.ေနမလား
စိတ္မခ်နိုင္တဲ့အျဖစ္နဲ.
ဒီအိမ္ဒီေမာင္ေတြ အနားမွာပဲ
တ၀ဲလည္လည္ျဖစ္ေနမလား
မခံစားပါနဲ.ေတာ့အစ္မရယ္။
အပ်က္ကို မေတြးရဲတဲ့သူဟာ
အျဖစ္ကိုလည္းမေတြးရဲေတာ့ဘူး
အျဖစ္အပ်က္တို.ရဲ့ အဆံုးက
ဆံုးရွဳံးျခင္းကိုလည္း မေတြးရဲဘူး
အျဖစ္အပ်က္တို.ရဲ. လြန္ေျမာက္ရာကိုပဲ
မ၀ံ့မရဲ ေမွ်ာ္…….ရ………တယ္။
၀ဋ္ဆိုတာ
လည္တတ္တဲ့သေဘာရိွရင္ေတာင္
တို.ေမာင္နွမေတြ
ဒီလူေတြကို လက္တံု.မျပန္ပါရေစနဲ.ေတာ့
မိန္းမသားတစ္ေယာက္ကို
လုယက္၊သတ္ျဖတ္တဲ့အမွဳမ်ိဳး
သံသရာမွာေတာင္ မၾကားပါရေစနဲ.ေတာ့
အဲဒီလို ဆံုးျဖတ္ၾကပါစို. အစ္မေရ။
ဘယ္ေတာ့မွ မရိွလာနိုင္တဲ့ခြင့္လႊတ္ျခင္းကို
ေမာင္ေလး (အစ္မအတြက္)
မ်က္ရည္အျဖစ္ ေခါင္းေလာင္းထိုးလိုက္ပါတယ္
သိနိုင္ ၾကားနိုင္ေသာ အရပ္မွာလည္းရိွပါေစ
သာဓုေခၚနိုင္ေသာ ကုသိုလ္အထူးလည္းရိွပါေစ
အစ္မေရ…………..
……………………………………….
…………………………………………………………..
(၂၄.၉.၂၀၁၀ တြင္ဆံုးပါးသြားေသာ အစ္မသို.)
No comments:
Post a Comment